اثر مقادیر مختلف کود ازته بر رشد، عملکرد و کیفیت سیلویی سه هیبرید سورگوم علوفه ای

به منظور تعیین مناسب ترین رقم و میزان کود ازت در سورگوم علوفه ای بر اساس رشد، عملکرد و کیفیت سیلویی، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام گرفت. کرت های اصلی به دو سطح کود ازت، شامل 300 و 500 کیلوگرم اوره (معادل 140 و 230 کیلوگرم ازت خالص) در هکتار، و کرت های فرعی به سه هیبرید سورگوم علوفه ای اختصاص یافتند. کاشت در ردیف هایی به فاصله 50 سانتی متر با تراکم 20 بوته در متر مربع، به روش هیرم کاری و با دست انجام شد. با افزایش سطح کود ازت، وزن خشک خوشه، عملکرد علوفه تر و درصد پروتیین علوفه سیلو افزایش یافت. دیگر صفات مورد بررسی تحت تاثیر کود ازت قرار نگرفت. ارقام در مورد کلیه صفات تفاوت معنی داری با یکدیگر داشتند. در مرحله گرده افشانی، رقم شوگرگریز بیشترین وزن خشک برگ، ساقه و بوته و رقم اسپیدفید بیشترین وزن خشک خوشه را دارا بودند. در این مرحله وزن خشک تحت اثر متقابل و معنی دار رقم و کود ازت قرار گرفت. سهم نسبی وزن خشک اجزا در مرحله برداشت (خمیری نرم)، به گونه ای بود که رقم شوگرگریز دارای بیشترین درصد وزن خشک برگ، رقم سوپردان دارای بیشترین درصد وزن خشک ساقه و رقم اسپیدفید دارای بیشترین درصد وزن خشک خوشه بود. هیبرید شوگرگریز با 30 تن ماده خشک و 97 تن علوفه تر در هکتار، دارای بیشترین عملکرد بود. هم چنین، این رقم بیشترین درصد پروتیین و کمترین درصد فیبر خام علوفه را داشت. سیلو اثر معنی داری بر کیفیت علوفه داشته و موجب کاهش درصد پروتیین خام و افزایش درصد فیبر خام علوفه شد. هیبرید شوگرگریز و اسپیدفید به ترتیب دارای بیشترین و کمترین درصد قابلیت هضم، و بنابراین بیشترین و کمترین عملکرد ماده خشک قابل هضم در هکتار بودند. با توجه به نتایج این آزمایش، هیبرید شوگرگریز به خاطر دارا بودن بیشترین عملکرد ماده خشک و علوفه تر و کیفیت سیلویی بهتر، از نظر درصد پروتیین، فیبر و قابلیت هضم و هم چنین تیمار 500 کیلوگرم اوره در هکتار، به دلیل افزایش عملکرد علوفه و درصد پروتیین زیادتر، قابل توصیه می باشد.