بهینه سازی فرآیند کاهش شوری زیستی از پساب صنعتی مصنوعی با TDS بالا به وسیله ریز جلبک Spirulina maxima با استفاده از روش سطح پاسخ

امروزه بکارگیری روش های تولید آب شیرین از آب های شور، می تواند راهکاری برای کاهش شدید منابع آب شیرین باشد. در این پژوهش از سلول های زنده ریز جلبک Spirulina maxima برای کاهش کل جامدات محلول پساب صنعتی مصنوعی با استفاده از فتوبیوراکتور به عنوان یک روش مفهومی جدید استفاده شد. اثر متغیرهای TDS، pH، شدت روشنایی و مدت زمان روشنایی-تاریکی بر رشد ریز جلبک ها و کاهش TDS بررسی و شرایط بهینه با روش سطح پاسخ باکس بنکن به دست آمد. با توجه به مدل به دست آمده، به ترتیب TDS پساب و pH بیشترین تاثیر را در کاهش TDS پساب مصنوعی داشتند. نتایج مطالعه نشان داد که میزان جذب TDS از مدل درجه دوم با توجه به مقادیر ضریب تعیین تعدیل شده (R2 Adjusted) و ضریب تعیین پیش بینی شده (R2 Predicted) برابر با 0/9508 و 0/8636 تبعیت می کند. بر این اساس حداکثر بازدهی حذف TDS در این مطالعه با متغیرهای TDS (mg/l 2000) ، (pH 9/36)، شدت روشنایی 4010 lux و مدت زمان روشنایی-تاریکی 15 ساعت به میزان 76 درصد به دست آمد که نشان از بازدهی این روش در حذف پساب مصنوعی داشت.