ارزیابی پایداری گردشگری در ناحیه رویشی هیرکانی با استفاده از شاخص اقلیم تعطیلات

گردشگری به عنوان یک صنعت بزرگ جهانی، به طور مستقیم و غیرمستقیم، تحت تاثیر تغییرات اقلیمی است. هدف این پژوهش، معرفی مناسب ترین ماه های سال از نظر گردشگری با استفاده از شاخص اقلیم تعطیلات و نیز بررسی روند این شاخص، طی سال های 1368 تا 1397 در ناحیه رویشی هیرکانی بود. این شاخص که متشکل از متغیرهای آب و هوایی دما، رطوبت نسبی، ابرناکی، بارش و سرعت باد است، در دوره آماری 30 ساله، برای ایستگاه های هواشناسی هم دیدبانی آستارا، انزلی، رشت، رامسر، نوشهر، بابلسر و گرگان محاسبه گردید و با استفاده از آزمون من کندال، روند معنی داری شاخص بررسی شد. میانگین شاخص در ناحیه رویشی هیرکانی، 48 (رتبه کم) و شاخص از 29 (رتبه غیر قابل قبول) در آستارا در ماه دی تا 74 (رتبه خیلی خوب) در بابلسر در خرداد نوسان داشت. 48 درصد از مقادیر شاخص در ماه های سال، بزرگتر از 50 (رتبه قابل قبول) و 12 درصد بین 40 تا 49 (رتبه کم) بودند. از اردیبهشت تا مهر مناسب ترین ماه ها برای گردشگری در ناحیه رویشی هیرکانی معرفی شد. آزمون من کندال، تنها 13 درصد روندهای تغییرات 30 ساله شاخص را در ماه های مختلف در ایستگاه های هواشناسی معنی دار نشان داد و این بدین معناست که گردشگری در این ناحیه، کمتر تحت تاثیر تغییرات اقلیمی بوده است. شاخص اقلیم تعطیلات، ابزار مناسبی برای معرفی مناسب ترین ماه برای گردشگری در این ناحیه رویشی با جذابیت های خاص است. بررسی روند این شاخص در درازمدت، می تواند منعکس کننده تاثیر تغییر اقلیم بر پایداری گردشگری باشد.