تاثیر درمان تعامل والد - کودک هیجان محور بر نحوه واکنش والدین به هیجانات منفی کودکان مبتلا به افسردگی

مطالعات متعددی پیرامون اثربخشی درمان تعامل والد - کودک بر اختلالات درونی سازی شده کودکان انجام شده است. اما پژوهشی که به اثربخشی درمان تعامل والد - کودک هیجان محور بر علایم اختلال افسردگی کودکان پرداخته باشد مغفول مانده است

این پژوهش با هدف تعیین تاثیر درمان تعاملی والد - کودک هیجان‏محور بر نحوه واکنش والدین به هیجانات منفی کودکان مبتلا به افسردگی انجام شد.

پژوهش شبه‏آزمایشی با طرح پیش‏آزمون و پس‏آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری تمامی کودکان پسر مبتلا به اختلال افسردگی با دامنه سنی 4 الی 5/5 سال شهر اصفهان بود که با روش نمونه‏گیری هدفمند تعداد 30 نفر از کودکان و والدین انتخاب و به شیوه تصادفی ساده در دو گروه مساوی جایگزین شدند. برای گردآوری اطلاعات از چک‏لیست احساسات کودکان پیش‏دبستانی (لوبی و همکاران، 2004) و مقیاس نحوه واکنش والدین به هیجانات منفی کودک (میرابل، 2015) استفاده شد. درمان مذکور طی 14 جلسه 1 ساعته هفتگی برای آزمودنی‏های گروه آزمایش اجرا شد اما گروه گواه برنامه درمانی دریافت نکرد. داده‏ها با روش‏های آمار توصیفی و آنالیز تحلیل کوواریانس انجام شد.

نتایج نشان داد که در مرحله پس‏آزمون بین میانگین نمره علایم افسردگی کودکان دو گروه آزمایش (24/63 =F، 0/000 =P و 0/607 =Eta) و گواه از نظر آماری تفاوت معناداری وجود دارد. آنالیز کوواریانس نشان داد که این درمان در آزمودنی‏های گروه آزمایش در مرحله پس‏آزمون منجر به بهبود نمره نحوه واکنش والدین به هیجانات منفی کودکان شده است (14/46 =F، 0/001 =P و 0/637 =Eta).

کودکان و والدین شرکت کننده در این برنامه درمانی بهبود در نشانگان افسردگی و و والدین شرکت کننده در این برنامه درمانی بهبود در نحوه واکنش والدین به هیجانات منفی کودکان مبتلا به افسردگی را نشان دادند.