فراتحلیل و مقایسه اثربخشی های رفتار درمانی دیالکتیکی و طرحواره درمانی بر مولفه های کیفیت زناشویی

درسال های اخیر در ایران پژوهش های متعددی اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیک و طرحواره درمانی را در حیطه حل تعارض و پربار ساختن رابطه زوجین بررسی کرده اند. پژوهش حاضر با هدف یکپارچه سازی نتایج حاصل از این پژوهش ها و مقایسه میزان اثر گذاری این مداخلات بر مولفه های کیفیت زناشویی صورت گرفته است.

به این منظور از فراتحلیل به عنوان یک فن آماری جهت تعیین، جمع  آوری، ترکیب و خلاصه کردن یافته های پژوهشی مرتبط با اثر بخشی های رفتار درمانی دیالکتیکی و طرح واره درمانی بر مولفه های کیفیت زناشویی زوجین استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل پژوهش های انجام شده در ایران در حوزه درمان های یاد شده است و نمونه آماری شامل پژوهش های انجام شده در این حوزه در داخل ایران است. به این منظور 19 پژوهش انتخاب و پس از بررسی 17 پژوهش که از لحاظ روش شناختی مورد قبول بود، انتخاب ومورد تحلیل قرار گرفت. ابزار پژوهش چک لیست فراتحلیل بود و برای تحلیل داده ها از نرم افزار CMA استفاده گردید.

نتایج نشان داد میزان اندازه اثر ترکیبی درمان ها برابر با 629/0=r که معادل 739/0=zr و 557/1=g (01/0>P) است و بر اساس جدول تفسیر کوهن به معنای اندازه اثر بزرگ یا بالا است. همچنین نتایج تفاوت معناداری میان اندازه اثر رفتار درمانی دیالکتیکی و طرح واره درمانی نشان نداد.

بنابراین می توان گفت بر اساس نتایج این فراتحلیل رفتار درمانی دیالکتیک و طرحواره درمانی بر بهبود مولفه  های کیفیت زناشویی زوجین اثربخش است.