بررسی تاثیر استراتژی های منابع انسانی بر پیشرفت عملکرد شغلی (مطالعه موردی کارکنان ادارات ورزش و جوانان غرب کشور)

هدف:

 هدف از این پژوهش بررسی تاثیر استراتژی های منابع انسانی بر پیشرفت عملکرد شغلی کارکنان ادارات ورزش و جوانان غرب کشور بود.

روش شناسی پژوهش:

 پژوهش حاضر از منظر هدف کاربردی، در زمره پژوهش های توصیفی تحلیلی است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان غرب کشور؛ شهرهای کرمانشاه، کردستان، ایلام و همدان  به تعداد 800  نفرمی باشد. حجم نمونه براساس فرمول کوکران260 نفر تعیین شد. روش نمونه گیری به صورت تصادفی انجام گرفت. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد عملکرد شغلی براساس پرسشنامه چینگ و تسون (2020) که شامل (7 گویه)  و پرسشنامه استراتژی های منابع انسانی براساس شاخص های آرمسترانگ (2020) که شامل (25 گویه) می باشد، استفاده شد. فرضیه های پژوهش با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری و تحلیل عاملی با استفاده از نرم افزار اسمارت پی. ال. اس. انجام گرفت.

نتایج نشان داد که استراتژی های منابع انسانی با عملکرد شغلی کارکنان در سطح معناداری (p≤0/05) ارتباط مثبت و معنادار دارد. در این میان استراتژی پیشرفت منابع انسانی با ضریب مسیر451/0 بیشترین تاثیر را بر عملکرد شغلی کارکنان دارد و استراتژی جذب کارکنان با ضریب مسیر 178/0 کمترین تاثیر را بر عملکرد شغلی دارد.

بنابراین، استراتژی های جذب بایستی با استراتژی های سازمان همسویی داشته باشد تا با ورود منابع انسانی منطبق با نیاز سازمان عملکرد شغلی لازم را تحقق بخشند. یافته های پژوهش، بیانگر اهمیت نقش استراتژی های منابع انسانی بر عملکرد شغلی کارکنان دارد.  و برای همین سیاست های مرتبط با وزارت ورزش و جوانان مورد توجه قرار داد.