بررسی ترکیب شیمیایی، ویژگی های تغذیه ای و فیزیکوشیمیایی روغن کاملینای کشت شده در ایران و مقایسه آن با روغن های کانولا و آفتابگردان

در سال های اخیر، گیاه کاملینا (Camelina Sativa) به دلیل ویژگی های خاص آن به عنوان منبع جدید روغن خوراکی به طور گسترده ای مورد توجه قرار گرفته است. بذر کاملینا حاوی مقادیر قابل ملاحظه ای روغن و اسیدهای چرب ضروری است که از نظر تغذیه ای و صنعتی حایز اهمیت است. در این مطالعه، ترکیب اسید چرب، خصوصیات فیزیکوشیمیایی، شاخص پایداری اکسایشی و شاخص های تغذیه ای آتروژنسیتی و ترومبوژنسیتی روغن دانه کاملینای کشت شده در ایران بررسی و با روغن دانه های کانولا و آفتابگردان استخراج شده با روش پرس سرد مقایسه شد. اسید چرب غالب روغن های کاملینا، کانولا و آفتابگردان به ترتیب اسیدهای لینولنیک (443/0± 429/30 درصد)، اولییک (187/0± 494/62 درصد) و لینولییک (252/0± 062/62 درصد) بود. روغن کاملینا با مقادیر پایین شاخص های آتروژنسیتی (001/0±061/0) و ترومبوژنسیتی (001/0±061/0) و نسبت هیپوکلسترولمی به هیپرکلسترلمی (170/0±314/12) نسبتا بالا مشخص شد. همچنین روغن کاملینا کمترین نسبت امگا-6 به امگا-3 (028/0± 729/0)، و بالاترین مقدار شاخص اکسایش پذیری (079/0±47/8) و نسبت اسیدهای چرب تک غیراشباع به چندغیراشباع (003/0±628/0) را داشت. این نتایج خواص تغذیه ای خوب و درمقابل حساسیت بالای اکسایشی روغن کاملینا را در مقایسه با روغن های آفتابگردان و کانولا نشان می دهد. عدد پراکسید روغن های کاملینا، کانولا و آفتابگردان به ترتیب 028/0±8/0، 042/0± 77/0 و 057/0±12/1 و عدد آنیزیدین آن ها 014/0±21/0، 028/0±18/0 و 000/0±28/0 به دست آمد. بنابراین، پایداری روغن کاملینا باوجود مقادیر بالای اسیدهای چرب امگا-3، بالاتر از حد انتظار بود که احتمالا به دلیل سطوح بالای توکوفرول ها و سایر ترکیبات آنتی اکسیدانی موجود در آن می باشد.