تعیین میزان ریزنشت دو نوع گلاس آیونومر در حفرات کلاس V تهیه شده با روش کانونشنال و لیزر Er-YAG

ریزنشت مواد ترمیمی می تواند باعث پوسیدگی ثانویه شود. اخیرا استفاده از لیزر جهت تراش حفرات، مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین میزان ریزنشت دو نوع گلاس آیونومر در حفرات کلاس V تهیه شده با روش کانونشنال و لیزر Er-YAG بود.

28 دندان پرمولر سالم کشیده شده، جمع آوری و به 4 گروه (در هر گروه 7 نمونه) تقسیم شدند: گروهA، روش آماده سازی: فرز/ماده ی ترمیمی: گلاس آیونومرکانونشنال. گروه B، روش آماده سازی: فرز/ماده ی ترمیمی: گلاس آیونومر رزین مدیفاید. گروه C، روش آماده سازی: لیزرEr-YAG/ماده ی ترمیمی: گلاس آیونومر کانونشنال و گروه D، روش آماده سازی: لیزر Er-YAG/ ماده ی ترمیمی: گلاس آیونومر رزین مدیفاید. حفرات کلاس V با ابعاد یکسان (به صورتی که مارجین اکلوزال آن در مینا و مارجین جینجیوال در سمان باشد) در سطح باکال 14 نمونه با فرز و 14 نمونه دیگر با لیزر Er-YAG تهیه شد. از مواد ترمیمی گلاس آیونومر سلف کیور و گلاس آیونومر رزین مدیفاید، جهت ترمیم حفرات استفاده شد. بعد از ترموسایکلینگ، دندان ها به مدت 24 ساعت در فوشین 2 درصد غوطه ور گشتند؛ سپس نمونه ها از مرکز ترمیم ها در جهت باکولینگوال، سکشن داده شده و زیر استریومیکروسکوپ بررسی شدند. آنالیز داده ها براساس آزمون  Fisher-exact test، Kruskal-Wallis و Mann-Whitney انجام شد.

تفاوت آماری معناداری در ریزنشت گروه های مختلف در مارجین جینجیوال وجود نداشت. در مارجین اکلوزال تفاوت آماری معنادار بین گروه B و تمام گروه ها وجود داشت. طبق آزمون من-ویتنی، تفاوت آماری معناداری در ریزنشت بین مارجین اکلوزال و جینجیوال، تنها در گروه B وجود داشت.

با توجه به تفاوت آماری معنی دار در ریزنشت بین گروه B و سایر گروه ها در مارجین اکلوزال و پایین تر بودن میانگین رتبه ای ریزنشت در گروه B نسبت به دیگر گروه ها، می توان نتیجه گرفت؛ روش لیزر و گلاس آیونومر کانونشنال، ریزنشت بیشتری نسبت به روش کانونشنال و گلاس آیونومر رزین مدیفاید، ایجاد کرده اند.