ارزیابی اثر سه نوع قطره آهن بر ریز سختی مینای دندان شیری و مقاومت آن در محیط اسیدی: مطالعه آزمایشگاهی

قطره آهن غالبا در کودکان زیر 2 سال تجویز می شود. این قطره به علت داشتن pH پایین، ممکن است منجر به نرم شدن مینا و تسریع فرآیند تخریب آن شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی سختی مینای دندان های شیری پس از تماس با سه نوع قطره آهن مختلف و قرارگیری در محیط اسیدی بود.

تعداد 48 دندان قدامی شیری سالم به طور تصادفی به 4 گروه 12 تایی تقسیم شدند. نمونه ها به مدت 5 دقیقه در معرض سه قطره آهن سیدرال و فروزمال و فروس سولفات قرار گرفتند. یک گروه به عنوان کنترل در نظر گرفته شد. سختی سطح مینا، قبل و بعد از قرار گرفتن در معرض قطره ها اندازه گیری شد و سپس 4 گروه در معرض HCL قرار گرفتند و پردازش داده ها با استفاده از آزمون LSD و آزمون آنالیز واریانس (ANOVA) انجام شد.

 در همه گروه ها، کاهش ریز سختی مینای سطحی مشهود بود که در گروه سیدرال میانگین سختی اولیه 81/358، سختی ثانویه 23/337 و ثالثیه 19/221 بوده است. در گروه فروزمال میانگین سختی اولیه67/357، سختی ثانویه 80/336 و ثالثیه 23/208بوده است. در گروه فروس سولفات میانگین سختی اولیه 41/383، سختی ثانویه 73/301و ثالثیه 13/149بوده است، بنابراین در هر سه گروه بین قبل استفاده از قطره آهن و بعد استفاده از آن، تفاوت معنی دار آماری وجود داشت (05/0>P). در نهایت، در گروه کنترل میانگین سختی قبل از HCL41/356 و پس از HCL81/258 بوده است. مقایسه چندگانه آزمون LSD بعد از استفاده از قطره آهن و محیط اسیدی، نشان داد بین گروه فروس سولفات با دو گروه سیدرال (02/0=P) و فروزمال (03/0=P) تفاوت معنی دار آماری وجود داشت. بین گروه سیدرال و فروزمال این تفاوت معنی دار نبود (864/0=P).

از این مطالعه می توان چنین نتیجه گرفت که هر سه نوع قطره آهن در محیط مشابه بزاق انسان به طور معناداری سختی مینا را کاهش می دهند و این کاهش در قطره آهن فروس سولفات، بیشتر از سایرین است. در محیط اسیدی نیز هر سه قطره آهن باعث کاهش سختی مینای دندان های شیری می گردند. فروس سولفات، بیشترین میزان کاهش و سیدرال کمترین کاهش سختی مینا را دارا بودند.