بررسی اثر انواع و مقادیر مختلف محلولپاشی جاسمونات ها قبل از برداشت میوه بر صفات عملکردی، فیزیولوژیک، کیفی و دارویی دو رقم توت فرنگی

به منظور بررسی اثر انواع و مقادیر مختلف محلول پاشی جاسمونات ها بر صفات عملکردی، فیزیولوژیک و کیفی دو رقم توت فرنگی قبل از برداشت میوه، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه هیدروپونیک صدرا دانشگاه شیراز در سال 1397 انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل دو نوع جاسمونات (جاسمونیک اسید و متیل جاسمونات) هر کدام در پنج غلظت (0، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلی مولار) و (0، 25/0، 5/0، 1 و 5/1 میلی مولار) با چهار تکرار و در هر تکرار سه گلدان و در دو رقم توت فرنگی (سلوا و پاروس) اجرا گردید. تجزیه واریانس نشان داد که اثر تیمارهای آزمایشی بر کلیه صفات مورد بررسی به جز صفات وزن میوه و ویتامین ث معنی دار شد. نتایج نشان داد که محلول پاشی جاسمونات ها، سبب کاهش میزان کلروفیل و وزن خشک برگ در هر دو رقم توت فرنگی گردید در حالی که بیشترین تعداد میوه در رقم سلوا با محلول پاشی 2 میلی مولار جاسمونیک اسید حاصل شد. همچنین نتایج حاکی از آن بود که افزایش غلظت جاسمونات ها با کاهش میزان اسیدیته کل و افزایش آنتوسیانین میوه در هر دو رقم، سبب بهبود خواص کیفی توت فرنگی گردید. در مجموع رقم سلوا با تاثیرپذیری بیشتر از جاسمونات ها با تولید مواد جامد محلول و نسبت مواد جامد محلول به اسیدیته کل معنی دار بیشتر و میزان اسیدیته کل کمتر نسبت به رقم پاروس، از لحاظ کیفی مطلوب تر می باشد.