بررسی تاثیر علائم نوروتوکسیک و عوامل فردی بر روی شاخص توانایی انجام کار در پرستاران اتاق عمل

توانایی انجام کار به فاکتورهای فردی و شغلی وابسته است. ارتقا توانایی انجام کار باعث افزایش کارایی و رضایت شغلی می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی توانایی انجام کار و تعین ارتباط علایم نوروتوکسیک و فاکتورهای فردی با توانایی انجام کار پرستاران اتاق عمل انجام شد.

مطالعه مقطعی حاضر بر روی 121 پرستار شاغل در اتاق عمل بیمارستان آموزشی تهران در سال 1400 انجام شد. بر ای جمع آوری داده ها از پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه شاخص توانایی انجام کار و پرسشنامه یوروکویست استفاده شد. داده ها با استفاده از SPSS آنالیز شدند.

 بر مبنای نتایج به دست آمده، میانگین شاخص توانایی انجام کار در میان پرستاران اتاق عمل 8/4± 52/31 بود. توانایی انجام کار همبستگی منفی و معنی داری با علایم نوروتوکسیک (01/0 >P ، 75/0- = r) ، سن (01/0 >P ، 67/0- = r) و سابقه کار (01/0 >P ، 71/0- = r) داشت. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که علایم نوروتوکسیک (β = −0.56, P = 0.000) ، سابقه کار (β = −0.35, P =0.04) و سن (β = −0. 21, P = 0.05) فاکتورهای پیش بینی کننده ی توانایی انجام کار می باشند.

 نتایج مطالعه حاضر نشان داد که توانایی انجام کار در میان پرستاران در بخش اتاق عمل در سطح متوسط می باشد، لذا به منظور بهبود توانایی انجام کار پرستاران، برنامه های مداخله ای بایستی با هدف کاهش مواجهه پرستاران با عوامل موثر در ایجاد علایم نوروتوکسیک انجام شود.