شناسایی فاکتورهای حدت جدایه های اشریشیاکلی بیماری زای پرندگان از طیور مبتلا به کلی باسیلوز در شهرستان ایلام

سویه های خارج روده ای اشریشیاکلی بیماریزای پرندگان (APEC) با تحمیل ضرر و زیان های اقتصادی گسترده به لحاظ درصد تلفات بالا در گله های گوشتی یکی از تهدیدهای جدی صنعت پرورش طیور جهان و ایران می باشد. بررسی های مولکولی و تعیین فراوانی عوامل حدت سویه های APEC اطلاعات بسیار سودمندی به منظور طراحی و ساخت واکسن بر علیه بیماری های ناشی از این سویه ها ارایه می دهد. هدف از این مطالعه شناسایی فاکتورهای حدت iss و fimC در جدایه های اشریشیاکلی از طیور مبتلا به کلی باسیلوز در شهرستان ایلام بود.

این مطالعه به صورت توصیفی - مقطعی بر روی یکصد و پنجاه جدایه APEC که از موارد کلی باسیلوز طیور جمع آوری شده بود، در سال 1399 انجام گردید. ابتدا جدایه ها با استفاده از محیط های کشت انتخابی, افتراقی و با انجام آزمایش های بیوشیمیایی استاندارد، شناسایی و تعیین هویت گردیدند. جهت جستجو و شناسایی ژن های حدت iss و fimC در میان جدایه های اشریشیاکلی از آزمون PCR با بهره گیری از آغازگرهای اختصاصی استفاده گردید.

نتایج آزمون PCR بر روی یکصد و پنجاه جدایه APEC اخذ شده از موارد کلی باسیلوز با استفاده از آغازگرهای اختصاصی جهت ردیابی و شناسایی ژن های حدت کدکننده ی فیمبریه تیپ یک fimC و ژن افزایش پایداری در سرم iss نشان داد که 139جدایه (66/92 درصد) واجد ژن fimC و تعداد 126 جدایه (84 درصد) دارای ژن افزایش پایداری در سرم iss بودند.

یافته های این بررسی نشان از حضور بالای ژن های حدت iss‏ و ‏fimC‏ ‏در جدایه های اشریشیاکلی جدا شده از موارد کلی باسیلوز طیور در منطقه ی مورد مطالعه می باشد. ردیابی این ژن ها می تواند به عنوان مارکرهای تشخیصی اشریشیاکلی بیماریزای طیور مورد استفاده قرار گیرد.