تاثیر بازی های جدی بر بازداری پاسخ، توجه انتخابی و پردازش دیداری فضایی در دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی: با تاکید بر دو بازی آموزش مغز و کاگنی پلاس

اهداف پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی توان بخشی شناختی رایانه ای بر بازداری پاسخ، توجه انتخابی و پردازش دیداری فضایی دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی و با تاکید بر مقایسه دو بازی ساختاریافته آموزش مغز و کاگنی پلاس انجام شد.مواد و روش ها گروه نمونه پژوهش حاضر را 45 دانش آموز دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی مشغول به تحصیل در پایه های دوم تا ششم که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شده بودند، تشکیل دادند. به منظور تشخیص اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی، علاوه بر تشخیص متخصصین مراکز فعال در حوزه این اختلال، از پرسش نامه پروفایل اختلال کمبود توجه/بیش فعالی و آزمون عملکرد یکپارچه دیداری شنیداری استفاده شد. شرکت کنندگان در پژوهش به صورت تصادفی در سه گروه 15نفری آموزش مغز (آزمایش 1)، کاگنی پلاس (آزمایش 2) و گروه کنترل جای گماری شدند. گروه های آزمایش 1 و 2 به ترتیب به وسیله بازی های ساختاریافته آموزش مغز و کاگنی پلاس طی مدت 2 ماه و هر هفته 3 جلسه 45 تا50 دقیقه ای آموزش دیدند. گروه کنترل در این بازه زمانی هیچ برنامه آموزشی دریافت نکرد. هر سه گروه قبل و بعد از اجرای برنامه مداخله در حیطه های بازداری پاسخ، توجه انتخابی و پردازش دیداری فضایی با استفاده از آزمون استروپ و خرده مقیاس پردازش دیداری فضایی آزمون هوش استنفورد بینه ارزیابی شدند. به منظور تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس استفاده شد.یافته ها نتایج حاکی از وجود تفاوت معنی دار در عملکرد گروه های آموزش نسبت به گروه کنترل در مولفه های اندازه گیری شده بود (P<0/05). با این حال، مقایسه گروه آموزش مغز و کاگنی پلاس تفاوت معنی داری بین اثربخشی برنامه کاگنی پلاس از نظر مولفه های بازداری پاسخ و توجه انتخابی نسبت به برنامه آموزش مغز نشان نداد (P<0/05). در مولفه پردازش دیداری فضایی، گروه آموزش مغز به صورت معنی داری عملکرد بهتری نسبت به گروه کاگنی پلاس از خود نشان داد (P<0/05).نتیجه گیری می توان نتیجه گرفت که بازی های ساختاریافته می توانند به بهبود عملکرد دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی در زمینه کارکردهای عصب روان شناختی بازداری پاسخ، توجه انتخابی و پردازش دیداری فضایی منجر شوند. به طورکلی، بازی ساختاریافته آموزش مغز در زمینه پردازش دیداری فضایی نسبت به برنامه کاگنی پلاس اثربخشی بیشتری را نشان می دهد. هرچند در زمینه توجه انتخابی و بازداری پاسخ اثربخشی هر دو برنامه آموزشی با یکدیگر مشابه است.