اثربخشی آموزش همدلی در سازگاری تحصیلی و نشاط اجتماعی دانش آموزان ابتدایی

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش همدلی در سازگاری تحصیلی و نشاط اجتماعی دانش آموزان ابتدایی بود، امتحانات است. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. بدین منظور از جامعه آماری که شامل تمامی دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی ناحیه دو بهارستان در سال تحصیلی 1401-1400 بودند تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جای گرفتند؛ و به پرسشنامه سازگاری تحصیلی کلارک و همکاران (1976) و نشاط اجتماعی زارع و امین پور (1390) پاسخ دادند. گروه آزمایش به مدت هشت جلسه تحت آموزش همدلی قرار گرفتند، اما گروه گواه آموزشی دریافت نکرد. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 22 و از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره انجام شد. نتایج نشان داد که آموزش همدلی موجب افزایش سازگاری تحصیلی و نشاط اجتماعی دانش آموزان شد.