طراحی و ارزیابی مدل پیش بینی مصرف مواد مخدر در میان دانشجویان: نقش نگرش مذهبی، نگرانی از نرسیدن به آرزوها، افسردگی و خشم و عصبانیت

هدف پژوهش حاضر طراحی و ارزیابی مدل پیش بینی مصرف مواد در دانشجویان دانشگاه تهران بود. پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از جهت روش، همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه تهران (47,605 نفر) بود که در سال تحصیلی 1399-1398 مشغول به تحصیل بودند. در این طرح 200 دانشجو (119 پسر و 81 دختر) به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای-نسبتی انتخاب شدند و به پرسشنامه سیمای زندگی دانشجویان (NSSLP) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش های آماری فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد، تحلیل واریانس، تحلیل رگرسیون لجستیک و تحلیل مسیر از طریق نرم افزارهای SPSS و AMOS نسخه 23 تحلیل شد. طبق نتایج تحلیل رگرسیون، دفعات مسواک زدن، مصرف میوه، تعداد ساعات مطالعه، نگرش مذهبی، نگرانی از نرسیدن به آرزوها، افسردگی و خشم-عصبانیت، سوارشدن در خودرویی که راننده اش تحت تاثیر مواد است، رابطه جنسی پرخطر و نقشه برای اقدام به خودکشی، مصرف مواد را به طور معناداری پیش بینی می کنند. مطابق نتایج تحلیل مسیر، نگرش مذهبی به طور مستقیم و منفی، مصرف مواد را پیش بینی می کند (ضریب استاندارد 26/0-) و اثر متغیرهای نگرش مذهبی و نگرانی از نرسیدن به آرزوها بر مصرف مواد، با افسردگی و خشم میانجی گری می شود (ضریب استاندارد 18/0). یافته های مطالعه حاضر بیانگر این نکته است که اعتقادات مذهبی ضعیف و نگرانی از نرسیدن به آرزوها از طریق ایجاد افسردگی و خشم، در سوءمصرف مواد نقش دارد. پیشنهاد می شود دانشگاه، دانشجویان در معرض خطر را شناسایی و برای آن ها طبق عوامل خطر تشخیص داده شده برنامه پیشگیری طراحی کند.