بررسی روابط ساختاری سلامت روان براساس اعتیاد به شبکه های اجتماعی با میانجی گری سبک های نظارتی والدین در دانش آموزان مقطع متوسطه

هدف از پژوهش حاضر بررسی روابط ساختاری سلامت روان براساس اعتیاد به شبکه های مجازی با میانجی گری سبک های نظارتی والدین در دانش آموزان مقطع متوسطه بود. این پژوهش با توجه به هدف، کاربردی و روش آن همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان متوسطه شهرستان لنگرود در سال تحصیلی 1400-1399 بود. تعداد نمونه نیز براساس قاعده کلاین 220 نفر با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شد. بعد از جمع آوری داده ها 173 پرسشنامه شامل 79 دختر و 94 پسر تحلیل شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های سلامت روان (GHQ)، اعتیاد به شبکه های اجتماعی (SNA) و سبک نظارتی والدین (SKSS) بود. به منظور تحلیل داده ها از روش مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزار Smart pls3 استفاده شد. نتایج نشان می دهد اعتیاد به شبکه های اجتماعی رابطه منفی و معنا داری با سلامت روان و سبک نظارتی والدین دارد. یافته های پژوهش دلالت بر رابطه مثبت و معنادار سبک نظارتی والدین با سلامت روان دارد. همچنین سبک های نظارتی والدین می تواند نقش میانجی را درباره اعتیاد به شبکه های مجازی و سلامت روان ایفا کند؛ بنابراین اعتیاد به شبکه های اجتماعی می تواند ریسک افسردگی و اضطراب را در نوجوانان افزایش دهد. این مسیله، پیامدهایی بر سلامت روان نوجوانان با خود به همراه دارد. در این میان مدیریت نکردن صحیح والدین موجب می شود نوجوانان با مسایلی از قبیل انزوا، افت اخلاقی، پرخاشگری و اضطراب مواجه شوند.