اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر اضطراب اجتماعی، نشخوار فکری و بهزیستی روان شناختی بیماران افسرده مراجعه کننده به مراکز جامع سلامت شهر آبادان

 افسردگی به عنوان یک عامل هیجانی، یکی از اختلالات روانی است که باید به صورت جدی به آن توجه شود. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری (Cognitive behavioral therapy یا CBT) بر اضطراب اجتماعی، نشخوار فکری و بهزیستی روان شناختی افراد مبتلا به افسردگی بود.

این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی با گروه شاهد و جامعه آماری شامل افراد مبتلا به افسردگی مراجعه کننده به مراکز جامع سلامت شهر آبادان بود. بدین ترتیب، 30 فرد مبتلا به افسردگی که تمایل به شرکت در تحقیق داشتند، از بین افراد واجد ملاک های ورود به طور هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و شاهد جایگزین شدند (هر گروه شامل 15 نفر). از افراد داوطلب درخواست شد تا پرسش نامه های پژوهش را در مرحله پیش آزمون تکمیل کنند. سپس گروه آزمایش در 9 جلسه درمان CBT شرکت نمودند و گروه شاهد در لیست انتظار درمان بود. پس از پایان جلسات درمان در گروه آزمون، هر دو گروه به پرسش نامه ها در مرحله پس آزمون و پیگیری پاسخ دادند. داده ها با استفاده از نسخه فارسی پرسش نامه افسردگی Beck (Beck depression inventory یا BDI)، پرسش نامه اضطراب اجتماعی، پرسش نامه نشخوار فکری و پرسش نامه بهزیستی روان شناختی جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل ANCOVA و MANCOVA در سطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

روش CBT گروهی تاثیر معنی داری بر اضطراب اجتماعی (001/0 ≥ P)، نشخوار فکری (001/0 ≥ P) و کیفیت زندگی (001/0 ≥ P) افراد مبتلا به افسردگی داشت.

می توان نتیجه گرفت که روش CBT گروهی بر اضطراب اجتماعی، نشخوار فکری و بهزیستی روان شناختی افراد مبتلا به افسردگی موثر می باشد و می توان این رویکرد را در جهت بهبود مشکلات روان شناختی افراد مبتلا به افسردگی توصیه کرد.