مبانی و چالش های پذیرش مدیران مستقل در راهبری شرکتی

امروزه مدیران مستقل به عنوان یکی از مهم ترین نهادهای راهبری شرکتی خوب از مرحله آموزه گذر کرده و به مفهومی غالب در حقوق شرکت ها تبدیل شده اند. این مدیران قابلیت آن را دارند که با هر نظام حقوقی سازگاری یابند و در عین حال از آن مقدار انعطاف پذیری و جامعیت برخوردارند که بتوانند پذیرای دغدغه ها و ارزش های حقوقی جوامع گوناگون باشند. مدیران مستقل، به لحاظ روابط تجاری و خانوادگی، از شرکت، مدیریت و سهام دار کنترل کننده آن استقلال دارند؛ به گونه ای که ضمن تهی شدن حداکثری از تعارض منافع در تصمیمات خود عادلانه تر و در نظارت خویش بی طرفانه تر عمل می نماید. با توجه به اینکه نهاد موصوف از طریق دستورالعمل حاکمیت شرکتی سازمان بورس و اوراق بهادار (1397) و لایحه حمایت از سهام داران خرد (1398) در حال رسوخ به حقوق شرکت های ایران است، تبیین مبانی پذیرش و به ویژه چالش های پیش روی آن از اهمیت خاصی برخوردار است. بنابراین پژوهش حاضر با روش تحلیلی- توصیفی به این نتیجه رسیده است که نظریه نمایندگی، اصل پیشگیری و جلب اعتماد سرمایه گذاران از جمله مبانی اصلی و تفکر گروهی، احراز استقلال و نظام انتخابات از مهم ترین چالش های پذیرش مدیران مستقل است.