مقایسه اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه نگر و رفتاردرمانی دیالکتیک بر امیدواری و ادراک درد بیماران سرطانی شهر اصفهان

به نظر می رسد فراتشخیصی یکپارچه نگر و رفتاردرمانی دیالکتیک بر امیدواری و ادراک درد بیماران مبتلا به سرطان تاثیر بگذارد. پژوهش حاضر  با هدف مقایسه ی اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه نگر و رفتاردرمانی دیالکتیک بر امیدواری و ادراک درد بیماران سرطانی شهر اصفهان صورت گرفت.

روش این پژوهش، نیمه آزمایشی با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه بیماران مبتلا به سرطان شهر اصفهان در سال 1400-1399 بود که از میان جامعه ی آماری شامل 925 نفر بیمار مبتلا به سرطان که دارای پرونده در موسسه حمایتی "نورمحیی" اصفهان بودند، 63 بیمار بصورت در دسترس انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه گمارش شدند. گروه های آزمایش تحت آموزش با پروتکل های تخصصی قرار گرفتند. داده ها با روش تحلیل واریانس مکرر آمیخته و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. 

فراتشخیصی یکپارچه نگر و رفتاردرمانی دیالکیتک در مقایسه با گروه کنترل، در پس آزمون منجر به بهبود امیدواری و ادراک درد بیماران مبتلا به سرطان شد (001/0>P)، و این نتایج در مرحله پیگیری نیز نشان از ماندگاری اثر داشت (001/0>P). تاثیر فراتشخیصی یکپارچه نگر و رفتاردرمانی دیالکتیک بر امیدواری و ادراک درد بیماران مبتلا به سرطان در مراحل پس آزمون و پیگیری متفاوت نبود.

فراتشخیصی یکپارچه نگر و رفتاردرمانی دیالکتیک احتملا منجر به بهبود سطح امیدواری و ادراک درد بیماران مبتلا به سرطان می شود.