ملاک های علامه طباطبایی در قبول یا رد قرائات

توجه به مسیله قرایات از سوی مفسران فریقین در تفسیر، از مسایل مبنایی و تاثیرگذار در دانش تفسیر و برداشت از آیات قرآن کریم می باشد. در میان مفسران شیعه، علامه طباطبایی صاحب تفسیر گران قدر المیزان، توجه خاص و فراوانی به این امر داشته اند. میزان توجه به قرایات قرآن و تاثیر آن در تفسیر ضرورت پردازش به دیدگاه های علامه را ایجاد می کند تا از پرتو آن میزان توجه برخی از مفسران شیعه به دست آید. روش تحقیق در این نوشتار توصیفی - تحلیلی بوده و در آن از منابع کتابخانه ای بهره برده شده است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که علامه طباطبایی در قبول یا رد قرایات ملاک هایی را در نظر گرفته که عبارت اند از: سند صحیح، پایبندی به قواعد ادبیات عرب، مطابقت با رسم مصحف که از ملاک های قبول علامه در پذیرش قرایت می باشند. همچنین ایشان در رد یک قرایات نیز دارای ملاک هایی است که عبارتند از؛ متواتر نبودن قرایت، حجت نبودن قرایات شاذ، تحریف نمابودن برخی از روایات قرایت