اثر مدیریت منابع، روش و زمان آبیاری بر عملکرد کمی گل و خصوصیات کیفی زعفران

با توجه به آب و هوای خشک و همچنین کمبود شدید آب در مناطق شمال شرقی کشور، کشت محصولاتی که نیاز آبی پایین و در عین حال بهره وری اقتصادی مطلوبی داشته باشند، مورد توجه است. در همین راستا، تحقیقی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تیمار نوع منبع آبیاری (آب چاه W1 و پساب تصفیه شده فاضلاب شهری W2)، نوع سیستم آبیاری (آبیاری کرتی S1 و آبیاری زیر سطحی قطره ای  S2) و زمان آبیاری (عرف منطقه یا 15 مهر T1، 15 روز تاخیر T2 و 30 روز تاخیر T3) در سال زراعی 1398 در شهرستان تربت حیدریه انجام شد. نتایج نشان داد اثر متقابل نوع آب، نوع سیستم آبیاری و زمان آبیاری بر تمامی شاخص های کمی و کیفی زعفران (تعدادگل، وزن تازه گل، وزن خشک کلاله، وزن خشک خامه، شاخص درشتی گل، پیکروکسین،کروسین، سافرانال، رطوبت، کپک و کلیفرم کل) به استثنای وزن خشک کلاله که در سطح احتمال 5 درصد معنی دار شد، دیگر صفات غیر معنی دار شدند. بیشترین مقدار برای صفات تعدادگل، وزن گل تازه و وزن خشک کلاله در تیمار W1S1T2 به ترتیب با مقادیر 3/55 عدد در مترمربع، 6/16 و 85/0 گرم در مترمربع مشاهده شد. همچنین نتایج نشان دادند در صفات کیفی پیکروکسین،کروسین و سافرانال بهترین مقدار برای تیمار W2S2T3 با مقادیر 93، 6/33 و 3/263 (حداکثر جذب) و بهترین مقدار کلیفرم کل در تیمار W1S1T3 با مقدار 11000 عدد در هر گرم به دست آمد. به طور کل می توان از پساب فاضلاب شهری (با لحاظ کردن مسایل بهداشتی و غذایی)، سیستم زیر سطحی و زمان های آبیاری دیگر در کشت زعفران استفاده کرد.