تعیین الگوی عوامل موثر بر توسعه پایدار گردشگری ورزش های سنتی (مطالعه موردی: جشنواره کبدی سرخنکلاته، اسب ترکمن و کشتی سنتی آلیش وگورش)

هدف از تحقیق حاضر تعیین الگوی عوامل موثر بر توسعه پایدار گردشگری ورزش های سنتی می باشد. تحقیق حاضر از نوع کاربردی - توسعه ای است که به روش اکتشافی متوالی اجرا گردید. جامعه آماری پژوهش شامل تعداد 45 نفر در بخش کیفی (روش دلفی) و 500 از کارشناسان سازمان های فعال در حوزه صنعت گردشگری ورزشی بود. به منظور تدوین الگوی پایدار گردشگری از پرسشنامه 50 سوالی استفاده گردید که بر مبنای فاز کیفی (اشباع نظری) و کمی پژوهش، تهیه گردید. پس از تایید روایی صوری و محتوایی پرسشنامه، پایایی درونی نیز در یک مطالعه راهنما به روش آلفای کرونباخ تایید گردید (81/0α=). به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار لیزرل و تحلیل عاملی اکتشافی استفاده گردید. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که بر اساس تحلیل عاملی، اثرکلیه 8 عامل شناسایی شده در توسعه گردشگری طبیعت مدار ورزش های سنتی تایید گردید (05/0 ≥ P و 4/0 < β) . عامل فستیوال های ورزشی سنتی - طبیعی (78/0=β)، عامل زیرساخت ها (77/0=β)، و عامل مدیریت و خط مشی (72/0=β) دارای بیش ترین بار عاملی بودند. لذا با توجه به یافته های پژوهش پیشنهاد می گردد با ایجاد هماهنگی بین ساز-مان های متولی گردشگری در بخش دولتی همچنین تشکیل نهادهای محلی فعال در نواحی گردشگرپذیر و تشکیل اتحاد استراتژیک گردشگری ورزشی بین استان های شمالی، این منطقه جغرافیایی پر پتانسیل را به عنوان برند برتر و قطب گردشگری طبیعت مدار ورزش های سنتی در سطح ملی و بین المللی مطرح نمود.