تحلیلی بر توانمندی های گردشگری در نواحی ساحلی مرزی با رویکرد توسعه پایدار (مورد مطالعه شهرهای بابلسر، نور و رویان)

یکی از راه های دستیابی به توسعه پایدار به ویژه برای شهرهای مرزی که از مراکز سیاسی و اداری و شهرهای مرکزی دور هستند توسعه صنعت گردشگری با تاکید بر پتانسیل ها و توانمندیهای داخلی است. از این رو پژوهش حاضر به دنبال شناخت توانمندی های گردشگری در ناحی ساحلی و مرزی بابلسر، رویان و نور در استان مازندران است. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی است. جامعه آماری گروه خبرگان می باشند که به شیوه در دسترس 20 نفر در هر سه شهر انتخاب گردیدند. با استفاده از نظرات این گروه ابتدا توانمندی-های گردشگری شناخته شدند و سپس میزان اهمیت هریک از آن ها در دستیابی به توسعه پایدار با استفاده از روش سوارا بدست آمد. نتایج پژوهش نشان داد شهرهای مرزی مورد مطالعه با وجود چالش های عمده ای که در زمینه توسعه پایدار گردشگری روبه رو هستند اما توانمندی های زیادی نیز دارند که در این پژوهش در پنج دسته توانمندی اقتصادی، اجتماعی - فرهنگی، زیست محیطی، کالبدی و نهادی - مدیریتی شناسایی شده اند. با انجام وزن دهی آن ها توانمندی های اقتصادی با وزن 2619/0 بالاترین وزن را در دستیابی به توسعه پایدار منطقه به خود اختصاص داده اند. توانمندی های دسته زیست محیطی با وزن 2183/0 و توانمندی های کالبدی با وزن نهایی 1984/0 و توانمندی های اجتماعی - فرهنگی با وزن 1804/0 و در نهایت توانمندی های نهادی - مدیریتی با وزن 1409/0 به ترتیب در مراحل بعدی اولویت تاثیرگذاری بر توسعه پایدار محدوده های مورد مطالعه قرار دارند. نتایج کلی تحقیق نشان می دهد شهرهای ساحلی و مرزی به دلیل موقعیت استراتژیکی و جاذبه های طبیعی بالایی که دارند از پتانسیل بالایی در زمینه گردشگری و اکوتوریسم برخوردارند که با سرمایه گذاری و برنامه ریزی مناسب می توان از این توانایی ها در راستای توسعه پایدار گردشگری استفاده نمود.