نقش مولفه های بهزیستی روانشناختی بر پیش بینی شادکامی در دانشجویان

بهزیستی روانشناختی و شادکامی مولفه هایی را تشریح می کند که اشاره به سلامت روان یا عملکرد مثبت دارد. بنابراین، تعریف شادکامی صرفا به بهزیستی هیجانی محدود نمی شود؛ زیرا که عناصر دیگری نظیر عناصر شناختی در شادکامی دخیل می باشد. این مطالعه با هدف بررسی نقش مولفه های بهزیستی روانشناختی در پیش بینی شادکامی انجام شد.

این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان کارشناسی دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 98-1397 بود که 174 نفر به روش نمونه گیری قضاوتی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های پژوهش از مقیاس بهزیستی روانشناسی ریف و مقیاس شادکامی آکسفورد (OHI) استفاده شد.

در این مطالعه 119 نفر (4/68 درصد) زن و 55 نفر (6/31 درصد) مرد به عنوان نمونه حضور داشتند. میانگین و انحراف معیار سن آزمودنی ها به ترتیب 71/3 ± 00/22 سال بود. نتایج حاصل از ضرایب همبستگی نشان داد که بین مولفه های بهزیستی روانشناختی با شادکامی رابطه معنی داری وجود دارد (05/0>P). براساس نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی 7/19 درصد از واریانس شادکامی توسط مولفه های بهزیستی روانشناختی تبیین گردید. همچنین با توجه به ضرایب بتا و مقدار t، مولفه پذیرش خود، تسلط بر محیط و ارتباط مثبت با دیگران در سطح 05/0 P< معنادار بود.

با توجه به نتایج، دانشجویانی که از بهزیستی روانشناختی بیشتری برخورداند، به عبارتی به درجه ای از خودپذیری رسیده اند، تاحدودی قادر به کنترل استرس ها و فشارهای روانی هستند و مهارت لازم در برقراری روابط موثر با دیگران را کسب کرده اند، احساس رضایت درونی بیشتری از خود دارند و در نتیجه شادکامی بیشتری را تجربه خواهند کرد.