تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سلامت روان و تمایل جنسی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در پاندمی کووید-19

زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس همواره با چالش های زیادی روبرو بوده اند و سلامت روان و سلامت جنسی آنان از دغدغه های مهم نظام سلامت است لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سلامت روان و تمایل جنسی زنان مبتلا به ام اس در دوران کرونا انجام شد.

مواد و روش ها:

 روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را زنان مبتلا به ام اس شهرستان همدان در سال 99 تشکیل داد. روش نمونه گیری روش در دسترس بود که بر اساس آن 40 نفر به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفره آزمایش و کنترل جایگزین قرار گرفتند. سپس درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر گروه آزمایش طی هشت جلسه 90 دقیقه ای اجرا شد ولی گروه کنترل مداخله دریافت نکرد. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه تمایلات جنسی هالبرت و آپت (1992) و سلامت روان گلدبرگ (1979) بود. به منظور تحلیل داده ها از تحلیل کوورایانس تک متغیره و چند متغیره استفاده شد.

نتایح: 

تحلیل نتایج نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث می شود میانگین تمایل جنسی زنان مبتلا به ام اس افزایش معناداری پیدا کند. همچنین میانگین اختلال عملکرد جسمانی، اضطراب و اختلال عملکرد اجتماعی نیز کاهش معناداری پیدا کرد. اما تاثیری بر افسردگی زنان مبتلا به ام-اس نداشت.

نتیجه گیری:

 درمان پذیرش و تعهد می تواند نقش مهمی در ارتقا سطح سلامت روان، میل جنسی و نتیجتا کیفیت زندگی زنان مبتلا به ام-اس در شرایط سخت پاندمی کووید-19 ایفا نماید.