مقایسه اثربخشی شن بازی درمانی و قصه درمانی برکمرویی و ابراز وجود کودکان دبستانی شهرستان گنبد کاووس

اصطلاح کمرویی برای توصیف دلهره، عدم آسایش و ناراحتی از حضور در کنار دیگران در شرایط جدید است. ابراز وجود در حکم توانایی که یک فرد برای دفاع از خود و نیز توانایی «نه گفتن» به تقاضاهایی که فرد نمی خواهد انجام بدهد، در نظر گرفته می شود. بازی درمانی برای دامنه ای وسیع از مشکلات روان شناختی کودکان و نوجوانان درمانی مناسب است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی دو روش شن بازی درمانی و قصه درمانی بر کمرویی و ابراز وجود کودکان پایه های چهارم تا ششم مقطع ابتدایی شهرستان گنبد کاووس در سال تحصیلی 97-1396 بوده است. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. برای دستیابی به این هدف، از میان جامعه آماری 45 دانش آموزی که کمرویی بیشتر و ابراز وجود کمتری داشتند به روش نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ای انتخاب و در سه گروه 15 نفره - دو گروه آزمایش و یک گروه گواه- گمارده شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه کمرویی استنفورد(1977)، پرسشنامه ابراز وجود گمبریل و ریچی(1975) و بسته های آموزشی شن بازی درمانی و قصه درمانی بودند. در پایان نمرات پیش آزمون و پس آزمون سه گروه با هم مقایسه و داده های به دست آمده با تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکوا) تحلیل شدند. نتایج نشان می دهد که شن بازی درمانی و قصه درمانی بر کمرویی و ابراز وجود دانش آموزان موثر است. با توجه به تفاوت میانگین کمرویی و ابراز وجود در دو روش درمانی، اثربخشی درمان شن بازی بر کمرویی و ابراز وجود بیشتر از قصه درمانی بوده است.