اصلاح بارگاه سنتی خشک کردن انگور با استفاده از صفحات گرمایشی هوشمند و ارزیابی مصرف انرژی آن

کشمش یکی از محصولات ارزآور در بخش کشاورزی است اما چالش های متعددی در کیفیت کشمش و رقابت آن در بازارهای خارجی وجود دارد. نوع بارگاه و شرایط محیطی خشک کردن می تواند در کیفیت کشمش تاثیر زیادی داشته باشد. در این تحقیق هدف اصلاح بارگاه سنتی خشک کردن انگور، با استفاده از صفحات گرمایشی هوشمند است. در این بررسی انگور رقم بی دانه در دو زمان مختلف برداشت شد و به دو صورت طبیعی (بدون پیش تیمار) و تیمار شده با محلول تیزاب آماده شد و در بارگاه معمولی با کف بتونی و بارگاه بتونی حاوی صفحات گرمایش هوشمند خشک گردید. نتایج نشان داد که زمان لازم برای خشک کردن انگورهای بدون تیمار 36/2 برابر زمان لازم برای خشک کردن انگورهای تیمار شده با تیزاب و زمان خشک کردن در آفتاب حدود 75/4 برابر زمان لازم در بارگاه با صفحات گرمایش هوشمند بود. همچنین در روش آفتابی بار میکروبی کلی، کلی فرم، کپک و مخمر بیشتر اما تعداد باکتری های اسید لاکتیک کمتر از روش بارگاه با صفحات گرمایش هوشمند بود در حالی که در کشمش های تیمار شده با قلیا بار میکروبی کلی، کلی فرم و کپک کمتر اما تعداد باکتری های اسید لاکتیک و مخمرها بیشتر از کشمش های طبیعی بود (P<0.05). نتایج ارزیابی حسی نیز نشان داد که امتیاز رنگ نمونه های با پیش تیمار قلیایی به طور معنی داری بیشتر از نمونه های بدون پیش تیمار بود. مقدار انرژی مصرفی برای تهیه یک کیلوگرم کشمش تیزابی در اواخر شهریور و مهرماه به ترتیب 98/0 و 78/1 کیلووات ساعت و برای تهیه یک کیلوگرم کشمش طبیعی این مقدار به ترتیب 63/1 و 5/5 کیلووات ساعت برآورد شد. با توجه به نتایج به دست آمده از این بررسی، می توان با برداشت به موقع انگور جهت تهیه کشمش و استفاده از بارگاه های با صفحات گرمایش هوشمند می توان کشمشی با کیفیت بهداشتی بالا و با خواص حسی مطلوب تهیه نمود.