بررسی تغییرات فیتوشیمیایی و آنتی اکسیدانی دو رقم میوه توت فرنگی در طی 15 روز نگه داری در دمای 4 درجه سانتی گراد

توت فرنگی (Fragaria×ananassa) گیاهی متعلق به خانواده گل سرخیان، یکی از مهم ترین ریز میوه ها است که به دلیل عطر و طعم شیرین از محبوب ترین و پر مصرف ترین توت ها در سراسر جهان می باشد. در این مطالعه تغییرات صفات کیفی و فیتوشیمیایی دو رقم توت فرنگی کاماروزا و پاروسدر طی پانزدهروز نگهداری در دمای 4 درجه سانتی گراد مورد بررسی قرار گرفت. به همین منظور تعیین آلودگی های احتمالی میوه توت فرنگی به آلاینده ها، میزان فلزات سنگین با استفاده از تکنیک طیف سنجی نشری توسط دستگاه  ICP بررسی شد. نتایج مقایسه صفات مورد بررسی در دو رقم توت فرنگی نشان داد میزان فنل، فلاونویید، فلاونول، آنتوسیانین و کربوهیدرات در رقم کاماروزا به طرز معنی داری بیشتر از رقم پاروس بود. اما به لحاظ بررسی میزان فیبر، رقم پاروس محتوای فیبر بیشتری داشت. براساس نتایج مقایسه داده های دو رقم توت فرنگی بعد از پانزده روز نگه داری، میزان فنل، فلاونویید، فلاونول، کربوهیدرات و ظرفیت آنتی اکسیدانی فقط در رقم کاماروزا به طرز معنی داری افزایش نشان داد. این بررسی ها نشان می دهد به لحاظ ارزش غذایی و نیز حفظ ترکیبات طبیعی در طی نگه داری و شرایط پس از برداشت نوع رقم توت فرنگی عامل تعیین کننده ای می باشد به طوری که کاماروزا برتری ویژه ای نسبت به رقم پاروس دارد. بررسی نتایج فلزات سنگین در دو رقم میوه توت فرنگی نشان داد به جز مقدار فلز روی که در هر دو گونه توت فرنگی، کمتر ازحد مجاز پذیرفته شده توسط سازمان بهداشت جهانی می باشد، مقدار سایر فلزات سنگین مورد مطالعه بالاتر ازحد استاندارد بود. بنابراین با توجه به پیامدهای زیان بار فلزات سنگین و توانایی توت فرنگی در تجمع فلزات سنگین در بافت میوه، اهتمام ویژه به مدیریت کاشت، آبیاری و ارزیابی زیست محیطی مزارع توت فرنگی جهت جلوگیری از بیماری ها و مسمومیت های ناشی از مصرف میوه های آلوده، اهمیت فوق العاده ای دارد.