کانی شناسی، ژئوشیمی، میان بارهای سیال و منشا کانه زایی آهن- مس- طلا همراه با توده های آذرین نفوذی احمدآباد، سمنان

محدوده کانه زایی احمدآباد در شمال شرق استان سمنان و در حد فاصل زون های ساختاری البرز و ایران مرکزی واقع شده است. کانی سازی در کانسار به صورت اپی ژنتیک در بخش های کم عمق و سطحی کانسار با بافت های پر کننده فضای خالی، رگه- رگچه ای، توده ای و افشان در سنگ های میزبان نفوذی با ماهیت مونزونیت و مونزودیوریت و به مقدار کمتر گرانودیوریت و گرانیت و در واحدهای آتشفشانی آندزیت، تراکی آندزیت و داسیت رخ داده است. کانه زایی شامل انواع اکسیدی (هماتیت)، سولفیدی (پیریت و کالکوپیریت) و اکسی- هیدروکسیدی (گوتیت و لیمونیت) است و باریت، کلسیت و کوارتز باطله های اصلی در کانسار هستند. بر اساس بررسی های ژیوشیمیایی روی کانسنگ آهن، نمونه ها به دو گروه کم عیار و عیار متوسط دسته بندی می شود. بر اساس مطالعات میکروترمومتری، دمای همگن شدن و شوری میان بارهای سیال در کوارتز به ترتیب برابر 194 تا 370 درجه سانتی گراد و 74/1 تا 07/13 درصد وزنی معادل نمک طعام و در کانی باریت 115 تا 256 درجه سانتی گراد و 62/3 تا 45/19 درصد وزنی معادل نمک طعام است. بر اساس این مطالعات، سردشدن و رقیق شدگی سطحی سیال مسیول کانه زا در اثر اختلاط با سیال جوی عامل اصلی کانی سازی در کانسار احمدآباد است. توده های نفوذی نیمه عمیق ضمن صعود به مناطق کم عمق پوسته زمین، درون سنگ های آتشفشانی در بخش های گسلی و شکستگی ها جای گرفته اند؛ و در نتیجه کاهش دما، فشار و افزایش فوگاسیته اکسیژن، در بخش های سطحی منجر به کانی سازی گرمابی در سنگ های میزبان آتشفشانی و نفوذی شده است. بر این اساس می توان کانه زایی در کانسار احمدآباد را از نوع کانی سازی های گرمابی دانست.