ارزیابی تروپیسم بافتی و بیماری زایی سه جدایه ویروس آنفلوانزای پرندگان تحت تیپ H9N2 در جوجه های عاری از عوامل بیماری زای خاص

تحت تیپ H9N2 آنفلوانزای پرندگان جزو ویروس های مهم از نظر اقتصادی در صنعت طیور خاورمیانه بوده و در ایران نیز به صورت اندمیک شده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی تروپیسم بافتی و بیماری زایی 3 جدایه مختلف از ویروس H9N2  انجام شد. بدین منظور 84 جوجه یک روزه  SPF به طور تصادفی به چهار گروه مساوی (21 جوجه در هر گروه) در ایزولاتورهای جداگانه با فشار هوای مثبت تقسیم شدند. جوجه های 30 روزه در گروه های 1، 2 و 3 با 106EID50  از سه ویروس H9N2 جدا شده در سال های مختلف از مرغداری های گوشتی ایران به روش چشمی- بینی تلقیح شدند، گروه چهارم به عنوان شاهد با مایع آلانتوییک تلقیح شدند. در روزهای 2، 4، 6، 8، 10 و 12 پس از تلقیح نمونه ها شامل سواب کلواکی، سواب حلقی -دهانی و بافت های مختلف جمع آوری شدند. از روش Real-time PCR برای شناسایی ویروس در نمونه های بافت و سواب استفاده شد. ویروس H9N2  در تمام بافت ها در روزهای 2، 4 و 6 پس از تلقیح به استثنای کبد و تیموس شناسایی شد. حداکثر ضایعات هیستوپاتولوژیک نای، ریه، کبد، کلیه، طحال، لوزه سکوم و تیموس در روزهای 2 تا 8 مشاهده گردید. ضایعات در سایر بافت ها از جمله لوزه های سکومی و کلواک چندان برجسته نبود. در بررسی ایمونوهیستوشیمی، وجود آنتی ژن ویروس آنفلوانزا در سلول های اپیتلیال بافت های ریه، کلیه و روده در روزهای 4 و 6 پس از تلقیح مشاهده شد. بر اساس نتایج به دست آمده شدت بیماری زایی سه ویروس مورد مطالعه تقریبا مشابه، کم و فاقد تلفات با علایم خفیف تنفسی و دپرسیون بود. با این حال دیده شده که علی رغم بیماری زایی کم ویروس های H9N2 تظاهر علایم بالینی عفونت با این ویروس در گله های تجاری بسیار متغیر و بعضا با تلفات و خسارات اقتصادی مهمی همراه است.