مقایسه درمان طرحواره هیجانی افزوده شده به رویارویی و پیشگیری از پاسخ با رویارویی و پیشگیری از پاسخ و درمان دارویی در اختلال وسواسی - جبری

اختلال وسواسی- جبری (OCD)در پنجمین ویراست راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی(DSM-5) با افکار و یا تصاویر مزاحم و ناخوشایند(وسواس) که با اعمال تکراری و ناخواسته (اجبار) همراه می شود، مشخص شده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تفاوت اثربخشی پروتکل درمان طرحواره هیجانی افزوده شده به رویارویی و پیشگیری از پاسخ (ESTERP) با رویارویی و پیشگیری از پاسخ (ERP) و «درمان دارویی» در بهبود علایم بیماران مبتلا به OCD صورت گرفت.

پژوهش حاضر بصورت کارآزمایی بالینی تصادفی انجام شد. جامعه پژوهشی مطالعه حاضر کلیه بیماران مبتلا  به OCD مراجعه کننده به بیمارستان ها و کلینیک های سطح شهر تهران بود. 45 بیمار مبتلا به OCD به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی 15 بیمار در گروه ESTERP و 15 بیمار در گروه ERP و 15 بیمار نیز در  گروه درمان دارویی قرار گرفتند. بعد از جایگزینی تصادفی بیماران در سه شیوه ی درمانی، تمامی بیماران مقیاس وسواس فکری- عملی ییل براون- ویراست دوم (Y-BOCS-II)، مقیاس چهار سامانه ای اضطراب (FSAQ)، پرسشنامه افسردگی بک ((BDI-II را قبل و در انتهای درمان و 2 ماه بعد از درمان تکمیل کردند. سپس تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های ناپارامتریک و شاخص تغییر پایدار (RCI) انجام شد.

بین درمان « ESTERP « با « ERP « و «درمان دارویی» در علایم و شدت وسواس و اضطراب (بجز افسردگی) بیماران تفاوت معناداری گزارش شد؛ علاوه براین، یافته های حاصل از معناداری بالینی بجز متغیر اضطراب، در متغیرهای افسردگی و علایم و شدت وسواس ESTERP نسبت به ERP و مخصوصا درمان دارویی، تغییرات معنادارتری نشان داد.

دو درمان ESTERP و ERP در بیماران مبتلا به OCD اثربخش هستند و هر دو نسبت به درمان دارویی منجر به بهبود بیشتر علایم بیماران می شود.