اثر ورزش هوازی بر سطوح لون پروتئاز 1 و پروتئین شوک گرمایی 70 در موش های دارای دیابت نوع دو

پروتیین شوک گرمایی 70 (HSP70) و لون پروتیاز یک (LONP1) به عنوان شاخص استرس میتوکندریایی در نظر گرفته می شود که برای زنده ماندن سلول ضروری است. بنابراین، هدف این پژوهش بررسی تاثیر ورزش استقامتی بر تغییرات HSP70 و LONP1 در موش های دیابتی بود.

تحقیق حاضر از نوع تجربی بود که در آن 30 سر موش آزمایشگاهی نر بالغ به طور تصادفی و یکسان (ده تایی) به گروه های کنترل (C)، دیابتی (D) و دیابتی - ورزش (DE) تقسیم شدند. دیابت به وسیله تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین القا شد. تمرین استقامتی برای 8 هفته انجام شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، عضله EDL موش ها جدا شد. مقادیر گلوکز، انسولین و HSP70، LONP1 و شاخص مقاومت به انسولین اندازه گیری شد.

سطوح انسولین، گلوکز خون و مقاومت به انسولین در گروه DE نسبت به گروه D به شکل معناداری کاهش یافت (0/05>P). همچنین، سطوح پروتیین HSP70 گروه DE نسبت به گروه D به شکل معنا داری افزایش یافت (0/05>P) و در گروه D نسبت به گروه C به شکل معناداری کاهش یافت (0/05>P). همچنین تمرین باعث افزایش معنا دار بیان سطوح LONP1 در گروه DE در مقایسه با گروه D شد (0/05>P). همچنین سطوح LONP1 در گروه D در مقایسه با گروه C به شکل معناداری افزایش یافت (0/05>P).

گزارش ها نشان می دهد که دیابت می تواند سطوح HSP70 را کاهش و LONP1 را افزایش دهد. همچنین، ورزش استقامتی با افزایش بیان پروتیین های HSP70  و LONP1 می تواند عملکرد میتوکندری را که در دیابت دچار اختلال شده است، تقویت کند. همچنین باعث بهبود شاخص مقاومت به انسولین شود.