اثر تلفیق کود شیمیایی و دامی بر برخی ویژگی های زراعی و کیفیت روغن دانه آفتابگردان در سیستم های مختلف خاک ورزی

به منظور بررسی تاثیر سیستم های مختلف خاک ورزی و تلفیق کود شیمیایی و دامی بر برخی ویژگی های آفتابگردان، آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل در سال زراعی 1398-1397 انجام شد. عامل اصلی سطوح خاک ورزی (1- گاوآهن برگردان دار و دیسک، 2- پنجه غازی و دیسک و 3- دیسک) بود و عامل فرعی شامل شاهد (عدم مصرف کود)، کود شیمیایی دی آمونیوم فسفات به میزان 100 کیلوگرم در هکتار، کود دامی 25 تن در هکتار+ کود شیمیایی دی آمونیوم فسفات به میزان 100 کیلوگرم در هکتار، کود دامی 50 تن در هکتار+ کود شیمیایی دی آمونیوم فسفات به میزان 100 کیلوگرم در هکتار، کود دامی 25 تن در هکتار و کود دامی 50 تن در هکتار بود. نتایج نشان داد بیش ترین عملکرد دانه (5072 کیلوگرم بر هکتار) از تیمار کود دامی 50 تن در هکتار در شرایط خاک ورزی با دیسک و درصد روغن (44/44 درصد) از تیمار  کود دامی 50 تن در هکتار در شرایط خاک ورزی با پنجه غازی و دیسک و بیش ترین اولییک اسید (61/51 درصد) از تیمار کود دامی 50 تن در هکتار در شرایط خاک ورزی با دیسک به دست آمد. بیش ترین میزان کلروفیل های a، b و کاروتنویید (به ترتیب 253/1، 45/0 و 04/1 میلی گرم بر گرم) از کاربرد 100 کیلوگرم دی آمونیوم فسفات در هکتار در شرایط خاک ورزی با دیسک به دست آمد. به طورکلی برای افزایش و بهبود ویژگی های کمی و کیفی آفتابگردان استفاده تیمار کود دامی 50 تن در هکتار در شرایط خاک ورزی با دیسک مناسب بود.