ارزیابی پایداری عملکرد تعدادی از لاین های خیار (.Cucumis sativus L) در کشت های بهاره و پاییزه

این پژوهش با هدف ارزیابی عملکرد ژنوتیپ های خیار در دو فصل کشت و شناسایی ژنوتیپ های خیار با پایداری عملکرد بالا اجرا شد. پژوهش در گلخانه گروه علوم باغبانی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان به صورت آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح پایه کاملا تصادفی و در دو فصل پاییز و بهار با 9 ژنوتیپ (لاین) خیار در سه تکرار انجام شد نتایج نشان داد که از نظر صفت تعداد گل ماده در فصل پاییز و بهار به ترتیب ژنوتیپ C1 با میانگین 7/16 گل ماده در بوته در فصل پاییز و ژنوتیپ C8 با میانگین 0/7 گل ماده در بوته در فصل بهار برتر بودند. هم چنین از نظر سطح برگ ژنوتیپ C10 با میانگین 6/2866 سانتی مترمربع سطح برگ در فصل پاییز و ژنوتیپ C8 با میانگین 0/9341 سانتی مترمربع سطح برگ در فصل بهار برتر بودند و از آن ها می توان برای رسیدن به هیبریدهای مناسب برای هر فصل کشت استفاده نمود. هم چنین نتایج تجزیه به مولفه های اصلی و تجزیه بای پلات جمعیت نشان داد که ژنوتیپ C8 از نظر پایداری صفات مرتبط با عملکرد و صفات رویشی، ژنوتیپ مناسبی برای کشت در هر دو فصل می باشد. هم چنین از نظر تعداد میوه ژنوتیپ  C1با میانگین 0/5 تعداد میوه در بوته در فصل پاییز و ژنوتیپ  C10با میانگین 0/5  تعداد میوه در بوته در فصل بهار برتر بودند.