نقد و بررسی ترجمه مسند معرفه در قرآن کریم (با تکیه بر اسماء حسنی معرفه به «ال» جنس)

مسند معرفه یکی از بسترهای ایجاد قصر در زبان عربی است. این روش در قرآن کریم در آیات بسیاری برای بیان مفهوم قصر به کار رفته است. یکی از مصداق های مسند معرفه در قرآن عباراتی هستند که در آن ها اسماءحسنی به عنوان خبر معرفه به «ال» جنس و غالبا در انتهای آیات آمده و در برخی آیات نیز با ادات تاکید و ضمیرفصل هم نشین شده اند. پژوهش حاضر به روش تحلیل محتوای کیفی و کمی و با استقراء تام، ترجمه این عبارات را در 50 ترجمه قرآن بررسی نموده و به مهمترین اشکالات مترجمان در برگردان مفهوم قصر مستفاد از خبر معرفه به «ال» جنس پرداخته است. نتایج نشان می دهد که مهم ترین اشکالات مترجمان عبارتند از: برابرانگاری خبر معرفه و نکره، ترجمه اسماءحسنی معرفه به صورت نکره، عدم دقت به بیش از یک مسند معرفه در یک آیه، عدم توجه به ترجمه چند قصر به شیوه های گوناگون در یک آیه، عدم تمایل به داشتن رویه یکسان در ساختارهای مشابه، عدم دقت در ساخت نحوی زبان مبدا، تردید در وجود قصر در ساختار آیه، عدم ارایه برابرنهادهای معمول، گرایش به ترجمه تحت اللفظی در ساختارهای دارای بیش از یک قصر و تاکید، غفلت از هم نشینی اسماءحسنی معرفه با سایر ادات تاکید. همچنین بیشترین میزان دقت در آیات پیش فرض مقاله در ترجمه «مرکز فرهنگ و معارف قرآن»، «صفارزاده» و «بلاغی» ملاحظه شد. علاوه براین تفاوت معناداری میان ترجمه های کهن و معاصر و نیز میان سبک های مختلف ترجمه قرآن در بازتاب یا عدم بازتاب مفهوم قصر ملاحظه نگردید.