اثر ترکیب درمان شاک ویو و تکنیک انرژی عضلانی بر نقاط ماشه ای فعال عضله تراپزیوس فوقانی

بررسی اثربخشی ترکیب درمان شاک ویو رادیال و تکنیک انرژی عضلانی بر درد، دامنه حرکتی، و عملکرد گردن در افراد با نقاط ماشه ای فعال عضله تراپزیوس فوقانی.

54 شرکت کننده با نقاط ماشه ای فعال عضله تراپزیوس فوقانی شرکت کردند و به صورت تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند. گروه A (18 نفر) فقط تکنیک انرژی عضلانی دریافت کردند، گروه B (18 نفر) فقط شاک ویو رادیال دریافت کردند و گروه C (18 نفر) هم تکنیک انرژی عضلانی و هم شاک ویو رادیال دریافت کردند. مقیاس دیداری درد، آستانه درد فشاری، پرسش نامه شاخص ناتوانی گردن و دامنه حرکتی فعال خم شدن طرفی به سمت مقابل قبل و بعد از مداخله اندازه گیری شد. شرکت کنندگان برای 3 جلسه در بازه زمانی یک هفته ای با حداقل 2 روز استراحت بین هر جلسه، درمان شدند.

هر سه گروه مداخله، کاهش درد (سطح معنی داری > 0/001)، افزایش آستانه درد فشاری (سطح معنی داری <0/001)، خم شدن طرفی به سمت مقابل (سطح معنی داری <0/001)، و همچنین بهبودی عملکرد گردن (سطح معنی داری <0/001)، را نشان دادند. گروه ترکیبی بهبودی آشکارتر نسبت به 2 گروه دیگر در آستانه درد فشاری داشت (سطح معنی داری <0/001). هیچ تفاوتی بین 3 گروه به لحاظ مقیاس دیداری درد، شاخص ناتوانی گردن، و خم شدن طرفی گردن وجود نداشت (سطح معنی داری <0/05).

نتایج این مطالعه بیان کرد که هر 3 مداخله استفاده شده در درمان نقاط ماشه ای تراپزیوس فوقانی موثر بودند، اگرچه گروه ترکیبی تفاوت چشمگیری در رابطه با آستانه درد فشاری نشان داد. بنابراین، این مطالعه نتیجه گرفت که درمان ترکیبی نسبت به تکنیک انرژی عضلانی به تنهایی و درمان شاک ویو رادیال به تنهایی در بهبود آستایه درد فشاری در افراد با نقاط ماشه ای تراپزیوس فوقانی ارجح است.