پژوهشی پیرامون آیین ها، اصطلاحات، قوانین و فنون کشتی در طومارهای نقالی و منظومه های پهلوانی متاخر

کشتی یکی از قدیم ترین فعالیت های رزمی/ ورزشی بشر بوده است که قدمت آن (با احتیاط و حدس) شاید به نخستین ایام پیدایش انسان بر روی زمین برسد. کشتی نه تنها در بین ایرانیان  باستان، بلکه در میان بسیاری از اقوام کهن سابقه داشته و از اهمیت بسیاری برروردار بوده  است. هردند، ورزش/ رزم ک،شتی، ورزش ملی ما ایرانیان است و قدیم ترین اسناد باستان شنارتی ایران در این زمینه، به حدود سه هزار سال پیش باز می گردد، ولی با کمال  شگفتی، از دوران باستان تا اواخر عهد قاجار، به غیر از بخش هایی از چند رساله کوتاه، و نیز   چند منظومه و شعر مختصر (که همگی مربوط به عهد تیموری به بعد هستند)، در هیچی  از  آثار تاریخی، حماسی و عامیانه حتی منظومه های پهلوانیای دون شاهنامه ، گرشاسب نامه  ، بهمن نامه و... به گستردگی و فراری، به آیین کشتی و اصطلاحات و انواع فنون آن پرداخته نشده است. طومارهای نقالی و منظومه های پهلوانی متاخر ازجمله منابعی هستند که تا حدودی، این نقیصه را مرتفع می سازند و اطلاعات ذی قیمتی درمورد قوانین، اصطلاحات، سنت ها و فنون کشتی رزمی و پهلوانی در اختیار روانندگان قرار میدهند. از آنجا که این منابع ارزشمند، تا به حال مورد توجه پژوهش گران ورزش باستانی نبوده اند، بدین روی، نگارنده بر آن است تا در این جستار به این امر بپردازد.