دینداری:واسط امیدواری و تاب آوری ؛مطالعه ی موردی دانشجویان دانشگاه آزاد واحد قم

دینداری از سازه های است که در حوزه ی روانشناسی مثبت گرا مورد توجه قرار گرفته است و میتواند بعنوان یکی از عوامل تاثیرگذار،پیشگیری ازاختلالات و حفظ سلامت روان نقش ایفاء کند هدف پژوهش حاضر،بررسی نقش واسطه ای دینداری دررابطه ی بین امیدواری وتاب آوری بود.

روش پژوهشی ازنوع توصیفی -همبستگی وجامعه ی آماری ،تمام دانشجویان دانشگاه آزاداسلامی قم بود که براساس جدول مورگان ازبین آنان 375 نفربه روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها ازمقیاس تاب آوری کونور ودیویدسون(CD-RIS-25)،پرسشنامه امیدواری اسنایدروسنجش دینداری گلاک واستارک استفاده شد وداده های پژوهش بااستفاده ازنرم افزار SPSSوAMOSازطریق  آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون ،رگرسیون چند متغییره و  تحلیل مسیر ،مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

 براساس نتایج بدست آمده ضریب همبستگی بین مولفه های امیدواری (تفکر عاملی و تفکر راهبردی) ودینداری با متغیرتاب آوری مثبت بوده و درسطح آلفای 01/0 معنی دار است (01/0>P). همچنین همبستگی بین امیدواری بادینداری نیزمثبت بوده ودرسطح آلفای 01/0 معنی داراست (01/0>P). براساس نتایج تحلیل مسیر مولفه های دینداری (تفکرعاملی  وتفکرراهبردی) به صورت مستقیم و غیر مستقیم بردینداری تاثیر مثبت دارد.دینداری نیزبه صورت مستقیم برتاب آوری تاثیرمثبت دارد

براساس نتایج حاصله امیدواری بر تاب آوری باتوجه به نقش واسطه ای دینداری اثرگذاراست.