فلسفه پزشکی: ضرورت فراموش شده در آموزش علوم پزشکی

فلسفه پزشکی حیطه ی هم پوشانی دو علم فلسفه و پزشکی است. این علم با طرح پرسش های بنیادین، مفاهیم نهفته در پدیده های آشکار و نهان پزشکی و روابط میان آن ها را بررسی می کند. در این مقاله سعی شده است تا با مرور جنبه های مختلف فلسفه و پزشکی، تبیین ضرورت آموزش توام این علوم و بررسی وضعیت آموزش فلسفه ی پزشکی در ایران و جهان، بر اهمیت این موضوع تاکید کرده و راهکارهایی عملی جهت رفع نواقص موجود ارایه شود.

با بهره گیری از کلیدواژه های مرتبط با فلسفه، اخلاق، آموزش، تدریس، پزشکی، علوم پزشکی و معادل های انگلیسی آن ها، جست و جوی جامعی در پایگاه های Magiran، SID، Noormags، Iranmedex، Google Scholar، Scopus و Embase انجام شد. نتایج جست و جو تا پایان بهمن ماه 1399 برای پایگاه های اطلاعاتی فارسی و تا پایان ماه فوریه 2021 برای پایگاه های اطلاعاتی انگلیسی استخراج شده، بر اساس هم خوانی با موضوع پژوهش مورد بررسی قرار گرفته و تمام مقالات با موضوع مرتبط مورد ارزیابی و بررسی نقادانه قرار گرفتند. سپس، با طبقه بندی نتایج، تعیین وجوه افتراق میان مقالات و با توجه به مطالعات پیشین، مولفه های پژوهش تعریف شده و مورد تحلیل قرار گرفتند.

پس از استخراج مولفه های اصلی مرتبط با موضوع و منطبق بر مفاهیم کلیدی آن از میان مقالات انتخابی، نتایج پژوهش در چهار حیطه ی فلسفه ی پزشکی، جایگاه فلسفه ی پزشکی در عرصه های جهانی، فلسفه ی پزشکی در ایران و رویکردهای تلفیق فلسفه و آموزش پزشکی ارایه شدند.

با شناخت جایگاه و ارزش های فلسفه ی پزشکی می توان از مزایای آموزش توام پزشکی و فلسفه بهره برد. نتایج به دست آمده از ارایه ی دوره های آکادمیک فلسفه ی پزشکی در مراکز آموزشی سراسر جهان، موید مزایای ادغام فلسفه در آموزش علوم پزشکی می باشند.