ریزپهنه بندی زمین لغزش با استفاده از تحلیل رابطه ای خاکستری فازی (مطالعه موردی : حوضه آبریز ملاغفار، شمال شرق خوزستان)

زمین لغزش از پدیده های طبیعی است که در تحول و فرسایش اشکال زمین اثری تعیین کننده دارد. اهمیت این پدیده بویژه زمانی بیشتر می شود که در محدوده های سکونتگاهی انسان و یا نزدیک به آن، اتفاق بیفتد. در این پژوهش به مدل سازی شدت خطر وقوع زمین لغزش در حوضه آبریز ملاغفار با استفاده از مدل خاکستری فازی پرداخته شده است. مهمترین عوامل در تحلیل و بررسی زمین لغزش شیب، جهت شیب، ارتفاع، کاربری زمین، فاصله از شبکه آبراهه ها، سنگ شناسی، میزان بارش و پوشش گیاهی می باشند که به عنوان پارامترهای اصلی و موثر در پهنه بندی زمین لغزش حوضه قلمرو پژوهش، مورد واکاوی قرار گرفته اند. پس از تهیه لایه داده های متناسب با این عوامل و استانداردسازی آنها، از مدل وزن دهی و تحلیل رابطه ی خاکستری از نرم افزار ArcGIS استفاده شد و در نهایت با بکارگیری قواعد زمین آماری، به اعمال وزن های خروجی برای هر لایه اقدام و نقشه های مربوطه استخراج گردید. همچنین پس از هم پوشانی لایه ها، نقشه پهنه بندی خطر زمین لغزش در 5 طبقه : بسیار زیاد، زیاد، متوسط،کم و خیلی کم تهیه گردید. نتایج بدست آمده از مدل وزن دهی و تحلیل رابطه ی خاکستری فازی در منطقه مورد مطالعه بیانگر آن است که پارامترکاربری اراضی بیشترین (7028/0) و شبکه آبراه ها با (6892/0) کم ترین وزن را در مدل سازی زمین لغزش حوضه ملاغفار بدست آوردند. همچنین پهنه با خطر زمین لغزش بسیار زیاد، مساحتی نزدیک به 294703 متر مربع از کل حوضه را در بر می گیرد.