نقش میانجی خودپنداره در رابطه بین کارکردهای اجرایی و ظرفیت حافظه کاری با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره اول دبیرستان: یک مطالعه توصیفی

 عملکرد تحصیلی و عوامل موثر بر آن به عنوان یکی از متغیرهای محوری و اساسی در آموزش و پرورش همواره مورد توجه محققان و روان‌شناسان بوده است. هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی خودپنداره در رابطه بین کارکردهای اجرایی و ظرفیت حافظه کاری با عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان دوره اول دبیرستان سمیرم بود.

در مطالعه توصیفی حاضر، نمونه‌های مورد بررسی 272 نفر از دانش‌آموزان دختر مدارس دوره اول دبیرستان شهر سمیرم در سال 1400-1399 بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. شرکت ‌کنندگان پژوهش، مقیاس نقایص کارکردهای اجرایی نوجوانان Barkly، آزمون حافظه کاری Wechsler ، پرسش‌نامه عملکرد تحصیلی  Pham و Taylor و پرسش‌نامه خودپنداره تحصیلی  Yesen Chenرا تکمیل نمودند. داده‌ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی Pearson، رگرسیون چند متغیره و تحلیل مسیر، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

میانگین کارکردهای اجرایی و عملکرد تحصیلی، خودپنداره و حافظه کاری به ترتیب برابر با 31/63، 29/181، 2/47 و 45/9 با انحراف استاندارد 71/6، 61/4، 89/3 و 34/4 به دست آمد. نتایج نشان داد خودپنداره در رابطه کارکردهای اجرایی و ظرفیت حافظه کاری با عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان دوره اول دبیرستان سمیرم نقش میانجی دارد. هم‌چنین، نتایج نشان داد که خودپنداره، کارکردهای اجرایی و حافظه کاری می‌تواند عملکرد تحصیلی را پیش‌بینی کند (001/0>p).

با توجه به نقش میانجی خودپنداره در رابطه با کارکردهای اجرایی و ظرفیت حافظه کاری پیشنهاد می‌گردد در جهت بهبود عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان مورد استفاده قرار گیرد.