بررسی نقش واسطه ای ترس از کووید-19 در رابطه عاطفه مثبت و منفی با اختلال استرس بعد از سانحه و بهزیستی معنوی حین محدودیت های همه گیری ویروس کرونا در سال 1400: یک مطالعه توصیفی

 انتشار افسارگسیخته کووید- 19 می تواند بر سلامت روان افراد تاثیر گذارد. هدف این مطالعه تعیین نقش واسطه ای ترس از کووید-19 در رابطه عاطفه مثبت و منفی با اختلال استرس بعد از سانحه حین محدودیت‌های همه گیری ویروس کرونا در سال 1400 بود.

در پژوهش توصیفی حاضر، جامعه آماری شامل تمامی کارکنان و اساتید دانشگاه های سراسری شهر گرگان در سال 1400 بود که از بین آن ها تعداد 360 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله‌‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه عاطفه مثبت و منفی Watson، مقیاس تجدید نظر شده تاثیر رویدادWeiss  و  Marmar، مقیاس ترس از کووید- 19 و پرسش نامه بهزیستی معنوی Paloutzian و  Ellisonبود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی Pearson و مدل یابی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند.

 نتایج نشان داد که بین عاطفه مثبت با ترس از کووید-19 (370/0-=r و 001/0 >P)، بین عاطفه مثبت با اختلال استرس بعد از سانحه رابطه منفی و معنادار (321/0-=r و 001/0 >P) و با بهزیستی معنوی رابطه مثبت و معنادار (440/0=r و 001/0 >P) به دست آمده است. نتایج برازش از مدل نشان داد که عاطفه مثبت به واسطه ترس از کووید-19 بر کاهش بهزیستی معنوی تاثیر دارد (001/0>P) و عاطفه منفی به واسطه ترس از کووید-19 می تواند باعث افزایش علایم اختلال استرس بعد از سانحه شود (001/0>P).

 نوسانات مداوم در وضعیت همه گیری کووید-19 می تواند نشان دهنده منبعی از ظهور مجدد یک رویداد استرس زا باشد و با تقویت عاطفه مثبت و بعد معنوی ممکن است بتوان این ترس را کاهش داد.