تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید بر بیان پروتئین های آنژیواستاتین و کیناز چسبندگی کانونی بطن چپ قلب رت های مدل دیابتی

دیابت با تغییر تعادل بین عوامل تحریک کننده و مهار کننده ی آنژیوژنز می تواند باعث افزایش بیماری های قلبی و عروقی شود. در این مطالعه اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر بیان پروتیین آنژیواستاتین و کیناز چسبندگی کانونی(FAK-1) بطن چپ قلب رت های دیابتی بررسی شد.

روش ها:

 در این مطالعه ی تجربی، تعداد 24 سر رت نر ویستار به طور تصادفی به سه گروه مساوی (8=n): کنترل-سالم (C)، دیابت (D) و دیابت-تمرین (D+T) تقسیم شدند. دیابت با تزریق استرپتوزوتوسین در رت های نر القا شد. گروه تمرین به مدت هشت هفته برنامه ی HIIT را روی تردمیل انجام دادند. در پایان هفته ی هشتم نمونه بافت بطن چپ قلب جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری ANOVA و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری 05/0P< تحلیل شد.

یافته ها: 

نتایج نشان داد که القای دیابت باعث افزایش بیان آنژیواستاتین (006/0=P)، گلوکز سرمی (001/0=P) و کاهش بیان FAK-1 (001/0=P) شد. HIIT در رت های دیابتی باعث کاهش معنی داری در بیان آنژیواستاتین (006/0=p) و میزان گلوکز (001/0=P) شد. همچنین افزایش معنی داری در بیان FAK-1 در گروه D+T مشاهده شد (001/0=P).

نتیجه گیری: 

HIIT باعث کاهش در بیان پروتیین آنژیواستاتین و میزان گلوکز و همچنین افزایش بیان FAK-1 بطن چپ قلب شد. به نظرمی رسد تمرین HIIT با تغییر در این شاخص های موثر بر رگ زایی و گلوکز خون می تواند عوارض قلبی عروقی ناشی از دیابت را در رت های نر کاهش دهد.