تاثیر تمرین تناوبی طولانی مدت شدید بر محتوای درون سلولی پروتئین های MAFbx و MuRF1 در بطن چپ قلب رت های مبتلا به دیابت نوع دو

مقدمه:

 پروتیین های MAFbx و MuRF1 عوامل مهم در مسیر یوبی کوییتین و مسیول آتروفی عضلانی هستند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر تمرین تناوبی طولانی مدت پرشدت (HIIT) بر محتوای درون سلولی پروتیین های MAFbx و MuRF1 در بطن چپ قلب رت های مبتلا به دیابت نوع دو است.

در این مطالعه ی تجربی، 18 سر رت نر 2 ماهه از نژاد اسپراگ داولی با میانگین وزن 20±270 گرم انتخاب شدند. 12 سر از رت ها از طریق تزریق درون صفاقی محلول های استرپتوزوتوسین و نیکوتین آمید دیابتی شدند. این رت ها به روش تصادفی به 2 گروه، تمرین دیابتی و کنترل دیابتی (هر گروه 6 سر) تقسیم شدند؛ یک گروه کنترل سالم (6 سر) نیز در نظر گرفته شد. گروه تمرینی 4 روز در هفته، به مدت 8 هفته به HIIT پرداختند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ی 23 و آزمون های آنوای یک طرفه و تعقیبی توکی استفاده‏ شد.

محتوای پروتیین MAFbx به دنبال 8 هفته HIIT، کاهش معنی داری را نشان داد (0001/0=P)؛ آزمون تعقیبی توکی نشان داد این تغییر معنی دار بین جفت گروه های تمرین دیابتی و کنترل دیابتی و همچنین بین جفت گروه های کنترل دیابتی و کنترل سالم است (0001/0=P). محتوای پروتیین MuRF1 کاهش معنی داری را نشان داد (0001/0=P)؛ این تغییر معنی دار بین جفت گروه های تمرین دیابتی و کنترل دیابتی، گروه های تمرین دیابتی و کنترل سالم و همچنین گروه های کنترل دیابتی و کنترل سالم بود (0001/0=P).

به نظر می رسد HIIT، با کاهش محتوای پروتیین های MAFbx و MuRF1 در قلب آزمودنی های دیابتی روند آتروفی و اتوفاژی کاردیومیوست های را مهار کند.