طرح و تصویر (motif) در شعر نیما یوشیج

موتیف ((motif یا بن مایه، عبارت است از : تصویر، طرح یا الگوی اصلی که با ظهور پی در پی در اثر ادبی، از خود ردپا می گذارد و جاذبه ی زیبایی شناسی آن را بالا می برد. البته ممکن است به عنوان نشانه، نماد محتوا و یا تجریه ی یک اثر ادبی رخ بنماید.موتیف در نقد ادبی جدید شاخص خوبی برای ارزیابی ذهنی شاعران و نویسندگان است. موتیف ها را می توان در متن اثر ادبی یا هنری به صورت مضمونی پرورش یافته و خوش پرداخت جست و جو کرد.زبان و ادبیات فارسی از مهم ترین زیرساخت های فرهنگی جهان است و چهره ی معاصرش در تراز جهانی، معیار خوبی برای ارزیابی کیفیت ممتاز آن و بستر آراسته و مناسبی برای گسترش و جهانی سازی آن است.از ویژگی های آشکار شعر فارسی معاصر، نقش تاثیرگذار آن در رخدادهای اجتماعی در دو سده ی گذشته ی ایران است و نیما یوشیج از بزرگان شعر معاصر فارسی و معمار سبک و مکتب نو آن، بهترین نمونه ی ایفاگر مسوولیت اجتماعی است. این مقاله، با بررسی موتیف های طبیعت، جامعه، درنگ و دریغ  بر گذشته و آزادی در برخی قطعات شاخص، به تحلیل محتوای شعر نیما یوشیج می پردازد.