پاسخ آنتی-اکسیداتیو گیاهان گوجه فرنگی پیش انگیخته با Bacillus thuringiensis به Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici

در شرایط گرمایش جهانی، کاهش عملکرد گوجه فرنگی به دلیل آفات و بیماریهای قارچی مانند پژمردگی فوزاریومی انتظار میرود. استفاده از مهارگرهای زیستی کارآمد در کنترل هر دو گروه آفات و بیماریها از دیدگاه زیست محیطی و اقتصادی منطقی میباشد. در این پژوهش، تاثیر thuringiensis Bacillus در پیش انگیزی (Priming) پایستگی گوجه فرنگی در برابر پژمردگی فوزاریومی ناشی از قارچ (Fol (lycopersici. sp. f oxysporum Fusarium بررسی شده است. پیشانگیزی گیاهچه های گوجه فرنگی رقم فلات سی. اچ. با Bt در مرحله 4 تا 5 برگی انجام شد و نمونه های برگ 3 ،18 ،24 ،48 و 72 ساعت پس از تیمار با Fol ارزیابی شدند. میزان پراکسیدهیدروژن (H2O2)و تغییرات رونویسی نسبی ژنهای آنزیمهای آنتیاکسیدانی مانند سوپراکسید دیسموتاز SOD ،کاتالاز CAT ،و گلوتاتیون S-ترانسفراز GST با روش PCR-qRT ارزیابی گردید. هیچ تغییر معنی داری در رونویسی نسبی ژن CAT مشاهده نشد. رونویسی نسبی ژنهای SOD ،و GST در گیاهان تیمار شده در مقایسه با گیاهان شاهد با گذشت زمان افزایش یافت. بیشترین میزان تغییر در رونویسی نسبی SOD در 18 و 24 ساعت پس از تیمار و در GST در 18 و 72 ساعت پس از تیمار مشاهده شد. افزایش رونویسی ژنهای آنتی اکسیدانی با کاهش مقدار H2O2 در بافت گیاه پیش انگیخته با Bt همخوانی داشت. این نتایج با کارآمدی Bt در انگیزش پایستگی سیستمیک گوجه فرنگی در برابر قارچ lycopersici. sp. f oxysporum. F همخوانی دارند.