افزودن پروژسترون عضلانی به واژینال برای حمایت از فاز لوتئال در چرخه های انتقال جنین تازه: یک مطالعه مقطعی

نقص فاز لوتیال در فناوری کمک باروری (ART) رایج است و با تولید ناکافی پروژسترون مشخص می شود. مطالعات مختلف نشان داده اند که تجویز پروژسترون در چرخه های انتقال جنین تازه، میزان حاملگی بالینی و میزان تولد زنده را افزایش می دهد. تجویز پروژسترون انواع مختلفی دارد مانند: خوراکی، واژینال، عضلانی و زیرجلدی.

هدف از این مطالعه مقایسه اثر افزودن پروژسترون عضلانی به پروژسترون واژینال برای حمایت از فاز لوتیال در چرخه انتقال جنین تازه انجام شد.

این مطالعه اطلاعات مربوط به 355 زن که در فاصله مارس 2020 تا فوریه 2021، انتقال جنین تازه را در مرکز تحقیقات ناباروری یزد انجام داده بودند را بررسی کرد. جمعیت شرکت کنندگان بر اساس نوع رژیم حمایت فاز لوتیال مورد استفاده به دو گروه تقسیم شدند گروه اول (تعداد = 173): 400 میلی گرم پروژسترون واژینال به تنهایی دو بار در روز از روز برداشت تخمک دریافت کردند. و گروه دوم (تعداد = 182): 50 میلی گرم پروژسترون IM به اضافه پروژسترون واژینال 400 میلی گرم، دو بار در روز از روز برداشت تخمک دریافت کردند. میزان حاملگی شیمیایی و بالینی بین دو گروه مقایسه شد.

ویژگی های اساسی دو گروه از نظر آماری مشابه بود. میزان حاملگی شیمیایی و بالینی در گروه پروژسترون واژینال به همراه پروژسترون در مقایسه با گروه پروژسترون واژینال بیشتر بود. همچنین حاملگی شیمیایی بین دو گروه تفاوت معنی داری نشان داد (011/0 = p).

یافته ها نشان داد که افزودن پروژسترون عضلانی به پروژسترون واژینال باعث بهبود میزان شیمیایی در انتقال جنین تازه می شود.