مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت ((CFT و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر خودشفقتی زنان مبتلا به مالتپیل اسکلروزیس (MS)

 مالتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن پیش‌رونده سیستم اعصاب مرکزی است که مشکلات عدیده‌ای را برای فرد بیمار به‌ وجود می‌آورد؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت و درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد بر خودشفقتی زنان مبتلا به مالتیپل‌اسکلروزیس بود.

روش‌ بررسی: 

روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری یک‌ماهه همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی بیماران زن مبتلا به ام‌اس عضو انجمن ام‌اس استان گلستان در سال 1398 تشکیل دادند. نمونه پژوهش شصت بیمار واجد شرایط و داوطلب شرکت در مطالعه بودند که با تخصیص تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش اول، درمان متمرکز بر شفقت و گروه آزمایش دوم، درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد را به‌شیوه گروهی دریافت کردند؛ اما در طی ارایه بسته‌های درمانی برای گروه‌های آزمایش، گروه گواه درمانی دریافت نکرد. برای جمع‌آوری داده‌ها، مقیاس خودشفقتی (نف، 2003) به‌کار رفت. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون کروسکال‌والیس، روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم‌افزار SPSS نسخه 24 در سطح معنا‌داری 0٫05 صورت گرفت.

یافته‌ ها: 

در اثر گروه بین گروه‌های آزمایش با گروه گواه در متغیر خودشفقتی و مولفه‌های آن تفاوت معنادار وجود داشت (0٫001>p). در اثر زمان بین سه مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری در متغیر خودشفقتی و مولفه‌های آن در گروه‌های آزمایش و گروه گواه تفاوت معنادار وجود داشت (0٫001>p)؛ همچنین بین مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری بین گروه‌های درمانی و گروه گواه در متغیر خودشفقتی و مولفه‌های آن تفاوت معنادار وجود داشت (0٫001>p). در مراحل پس‌آزمون و پیگیری بین دو گروه آزمایش با گروه گواه (0٫001>p) و بین گروه‌های آزمایش (0٫001>p) در متغیر خودشفقتی و مولفه‌های آن تفاوت معنادار مشاهده شد.

نتیجه‌ گیری: 

براساس یافته‌های پژوهش نتیجه گرفته می‌شود، هم درمان متمرکز بر شفقت و هم درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد بر بهبود خودشفقتی زنان مبتلا به مالتپیل‌اسکلروزیس اثربخشی دارند؛ اما در مقام مقایسه، درمان متمرکز بر شفقت به‌‌طور معناداری اثربخشی بیشتری دارد.