شناسایی صحت و سقم روایات تفسیری

پس از کلام الله مجید، حدیث مهم ترین منبع شناخت مقاصد آیات قرآن است و لذا تشخیص احادیث صحیح بسیار حایز اهمیت است. پدیده جعل حدیث از صدر اسلام توسط معاندین و منافقین، سبقه ای دیرینه داشته و به عنوان حربه استفاده شده است. پیامبر اکرم (ص) و ایمه اطهار (ع) و به تبع آنان علماء و دانشمندان دین اسلام با به کار گیری روش های معین، زمینه شناسایی اسناد روایات را برای مسلمانان فراهم نموده و با راهنمایی های خاص این توطیه عظیم را خنثی نموده اند مانند رواج علم رجال به منظور شناسایی راویان راستگو و مورد اطمینان و طرد راویان ضعیف و در زمینه صیانت متن احادیث، روش هایی مانند عرضه حدیث بر امامان و عالمان، مقابله نسخه ها، اجازه نقل حدیث، روش فهرستی و... . لذا از مسایل مهم علوم اسلامی در حوزه تفسیر قرآن، مسیله تفاسیر روایی یا ماثور است که از پیامبر اکرم (ص) یا ایمه اطهار (ع) صادر شده و این تفاسیر منقول از به هم ریختگی های زیادی برخوردار بوده و برخی از آنها روایات جعلی یا اسراییلیات هستند و برخی دیگر از باب تطبیق بوده نه آنکه تفسیر آیه باشند؛ لذا با توجه به این ناهمسانی هایی که در تفاسیر اثری و منقول وجود دارد، می بایست روایات ذیل هر آیه با بررسی دقیق و بر اساس رهنمود معصومین (ع) و پیروان حقیقی ایشان، به راهکارهای همسان سازی، جدا سازی و طبقه بندی روایات در تفاسیر اثری پرداخت و این مقاله تلاشی در این راستا می باشد که با روش توصیفی-تحلیلی به این مهم می پردازد.