تحلیل و بررسی استعاره های ادبی و معرفتی به زبان دین بر اساس دیدگاه های شهید مطهری

استعاره، از شیوه های زبانی برای بیان مفهومی خاص به واسطه مفاهیم دیگر است که عدم شناخت آن سبب لغزش در فهم متن، معنا و معرفت می شود. نوشتار حاضر با روش توصیفی - تحلیلی، استعاره ادبی و معرفتی را با تحلیل دو رویکرد معناشناختی و کاربردشناختی از دیدگاه استاد مطهری مورد پردازش قرار می دهد. آیا استعاره می تواند در زبان دین به گفتار عملی تحقق یابد؟. استعاره، تنها بیانگر معنا نیست، بلکه از رهگذر چیدمان حساب شده ی واژه ها، در متن دینی رخ می نماید که به تحقق گفتار عملی می انجامد؛ بنابراین، علاوه بر زیبایی بخشی و استواری گفتار، ارتباط بیرونی با جهان خارج و مخاطب نیز از استعاره به دست می آید. نتیجه این پژوهش، سیر از مرحله ی معنا به روح متن است، که فرآیندی پویا همراه با گوینده و شنونده و همچنین بافت گفتار را مورد توجه قرار داده است.